Ik ga voortaan lekker op mijn eigen site schrijven en de links hier plaatsen zei ik gisteren nog. Blijkbaar niet dus. Heb ik weer zeker? Met geen mogelijkheid kan ik op mijn eigen website of de site van simplesite komen.

Dan maar gewoon op Facebook een stukje schrijven en als het allemaal straks weer in de lucht is nog een keertje ouderwets kopiëren en dan plak ik het wel weer op mijn site als het daar weer in de lucht is. Ze zullen weten dat Ria in da house is, vraag maar aan mijn collega’s, de grote storingen gebeuren altijd als ik dienst heb.

Had ik toch te vroeg lopen roepen, natuurlijk bleef ik het proberen en opeens werkte het allemaal weer. Ik vind Facebook enzo trouwens ook allemaal rete langzaam. Dus het zal wel allemaal. Zie je wel dat het niet door mij komt! 🤪Ik kon gewoon op mijn eigen site dit stukje schrijven. 

 Ook vandaag was de verleiding te groot om die site op orde te krijgen dus heb ik mezelf vandaag ook die lol nog gegund. Het weekend wordt het natuurlijk wel hoog tijd dat ik op zijn minst even wat flyers op ga hangen en ik ga dan die Svenja proberen te bellen en Marjan, het andere kattenvrouwtje. Ik heb dat kattennet nog steeds niet langs gebracht. Daar heeft ze dan volgende zomer pas wat aan.

Vandaag was mijn focus weer op de site gericht, dat heeft toch ook zijdelings met het zoeken naar Sunshine te maken. Helemaal schuldig voel ik me dus niet. Zoals ik al eerder heb gezegd, ik vind Sunshine heus niet op een van mijn zoektochten, lijkt me in elk geval, maar ik moet wel blijven flyeren en het verhaal verder de wereld in helpen. Dan ben ik gewoon erg goed bezig, toch? Ik heb daar weer genoeg tijd in gestoken vandaag. 

Verder heb ik een heel klein beetje opgeruimd hier en ja, ook weer geprobeerd de cursus te volgen "hoelahoepen voor dummy's en 50 plussers". Je hoeft me er niet op te wijzen dat ik daar een combinatie van ben. Ik loop over van de zelfkennis af en toe. Linksom gaat namelijk wel steeds beter, rechtsom heb ik gewoon een handicap.

Het blijft maar niet lukken. Ik voel me ondertussen echt zo'n boodschappenkarretje worden want alleen maar 1 kant op hoepelen, da's nie goe natuurlijk. Dus na de zoveelste mislukte rechtsom poging dacht ik "hoepel dan maar op". Ik was er weer klaar mee voor vandaag. 

Ada is me even potten met mentholshag langs komen brengen! Zij kon er nog wel aan komen, heel knap want er zijn nog maar 2000 potten in Nederland, wist ze me te vertellen. Dat zijn er nu dan dus 1997.

Daar heb ik er ook nog maar een paar van besteld. Helaas laat mijn salaris het niet toe om te zeggen, doe ze alle 2000 maar. Ik word nog steeds kriegel van dit soort rare beslissingen die niets met de volksgezondheid te maken hebben maar met doen alsof. Bah! Maar goed, ik kan weer eventjes vooruit. Dan zien we daarna wel verder.

Vanmiddag, of liever gezegd begin van de avond even op de bank gezeten met Aurora in mijn knieholtes. Als je denkt dat ze toch het meest ligt te genieten, dan bijt ze weer. Ik ben direct recht gaan zitten. Zij ging gelijk van de bank af. Ze wéét het wel!

Daar is 't vrouwtje absoluut niet van gediend. Wist ik maar hoe het kwam, dan kon ik er iets aan doen. Gelukkig wordt het frisser dus zit er meestal een plaid over me heen of dikkere kleding. Dat scheelt qua tandjes in je vlees. Toch is ze verder echt een schatje hoor. Ik raak er al aan gewend maar wil het toch laten merken dat ze dat niet moet doen. 

Een uurtje geleden heeft Aurora ook kennis gemaakt met de digitale wereld. Ik heb ze mijn tablet gegeven waarop ze kattenspelletjes kunnen spelen. Ik had er eentje open gezet waar ze een muis op moeten vangen. Ze lag ernaar te kijken met een bedenkelijk snoetje. Moonlight kent het al en speelt er wel mee. Hij bleef even netjes aan de kant zitten zodat zij de kans zou krijgen om er iets mee te doen. 

Zij bleef alleen maar bedenkelijk kijken naar het voorbij schietende muisje. Toen hield Moonlight het niet meer uit en stak zijn pootje uit naar het muisje. Veel rustiger dan hij normaal altijd doet. Alsof hij het haar wilde laten zien. Toen hij dat samen met Sunshine speelde vloog mijn tablet wel eens dwars door de kamer, zo gingen die twee te keer. 

Hij heeft het nog een paar keer laten zien, maar zij vond het kijken op zich al interessant genoeg. Als ik wel eens naar een filmpje kijk en er komt geluid uit mijn tablet, komt ze altijd wel direct aangelopen om te zien waar dat vandaan komt. Ze heeft nu niet in de gaten dat ze het muisje moet vangen voor er gepiep uit komt. Ach ja, alsof dat zo belangrijk is. Grappig om te zien was het wel!

Mijn moeder voelt zich niet zo heel super. Vooral die buikpijn, waar geen oorzaak voor te vinden is, lijkt steeds erger te worden. Ze heeft morfine gehad en dat had ze gisteren gebruikt maar daar voelde ze zich absoluut niet prettig bij.

Dinsdag toch maar weer melden als ze voor haar 3e chemo gaat. Fijn is het niet voor haar zo natuurlijk. Van chemo alleen voel je je al beroerd genoeg. Alleen zonder de oorzaak te weten kan je er ook weinig aan doen. Alles is al onderzocht en er is elke keer niets gevonden. 

Ik ga zo meteen nog eventjes wat tv kijken. Niet zo laat naar bed anders word ik morgen nog later wakker dan vandaag. Negen uur is laat voor mij en ik ben liever vroeg. Zeker in het weekend, zit ik me net te bedenken. Nog geen 2 dagen vrij en ik ben al de dagen kwijt. Vrijdag is het pas. Nog een dikke volle week vrij. Heerlijk! 

Op de foto legt Moonlight aan Aurora uit hoe ze de muis moet vangen, net een stiekem stel kindertjes 😉

Zo, ik ben helemaal bij met mijn blogs overzetten dus kan ik hier, op mijn eigen gemaakte website, lekker verder bloggen over mijn poezebeestjes en mijn zoektocht naar Sunshine.

Vlak voordat september ten einde loopt. Doordat ik alles aan het overzetten was, zag ik dat ik verkeerd had zitten (terug)tellen want ik zit al op (77) en niet op (79). Daar kwam ik mooi achter zo. Dus dan komt Sunshine nog eerder thuis 🙂 om het maar positief te houden. 

Mijn dag is, zoals wel vaker, weer volledig anders gelopen dan gepland. Dat Bergsche Bos met mijn dochter moet maar even wachten. Zij lag lekker warm te bankhangen en ik zat hier op mijn site te puzzelen dus hebben we onze afspraak maar eventjes verzet.

Ik besloot dan ook dat ik het grootste recht had om de eerste van mijn vrije dagen door te brengen met volledig niets doen. Nou ja, niets. Die site was al een hoop werk om al mijn blogs in over te zetten.

Nu moeten ook nog alle foto's en filmpjes er op. Ook netjes in aparte albums en dan heb ik ook nog zat video's van de cits. Die moeten er natuurlijk ook op. Daarvoor moet ik ze ook nog eens gaan zitten bekijken, om te beslissen welke ik daar leuk genoeg voor vind.

Ze duren ook wel een beetje lang voor ze erop staan, daar kwam ik net wel achter want ik heb er een paar tussen mijn blogs geplakt. Dus wat dat betreft hoef ik me geen seconde te vervelen. Dat kan ik trouwens toch niet dus dat komt goed uit. 

Mijn eerste blog die ik hier op de site zelf neerkwak is dit. Ik moet ook nog wel even gaan kijken hoe ik dit dan met jullie kan delen per dag. Of misschien is het toch leuker om ze ook gewoon op Facebook te zetten. Geen idee. Daar komen we vanzelf wel achter. Ik ga ervan uit dat jullie me dit heus wel zullen laten weten. 

Jullie krijgen dan, als het goed is, zo meteen de link en dan kan mijn site helemaal bekeken worden. Als het goed is moet je hier ook kunnen reageren of liken maar ik ben er nog niet achter hoe of waar dat moet. Als jij het eerder weet, let me know! 

Ook vandaag nog geen Sunshine-zoek-stappen ondernomen. Dat ga ik nog even allemaal uitvogelen vanavond of zo. Komt helemaal goed. Volgens mij hebben Moonlight en Aurora het ook door, dat het vandaag een luie dag is want die liggen echt al de hele dag te pitten.

Ik heb ondertussen een pijnlijke rug en stijve schouders van die hele tijd hier zitten. Wat ik zo meteen dus ga doen is lekker op de bank zitten met een filmpje. Verder ga ik alleen nog even vast mijn rundvlees op zetten vast voor morgen en een maaltje met kip maken voor straks.

Hooguit de afwas doen maar verder hou ik het volledig voor gezien. Ik wil 1 dag luieren in mijn vrije daagjes en dat zal de rest van vandaag moeten gaan worden want op zich, als ik naar mijn to-do-lijstje kijk, heb ik nog genoeg te doen en te regelen. 

Mijn moeder voelt zich best wel slechter dan vorige week, helaas. Die buikpijn lijkt af en toe veel erger te worden. Het zou dus ook zenuwpijn kunnen zijn en daar ben je mooi klaar mee. Die ik in mijn benen had waren praktisch niet uit te houden. De laatste 2 weken heb ik daar gelukkig geen last van gehad.

Ik smeer namelijk mijn voeten in met vaporub en dat werkt geweldig! Ik ben er achter gekomen dat dit spul wel meer geweldige dingen kan doen dus wil ik jullie de link om daar ook achter te komen niet onthouden: http://lijstverse.nl/zalf-om-pijn-te-verlichten/

Misschien heb je er iets aan! Ik wel in elk geval en heb direct de grootste pot aangeschaft die er is. Mijn goeie daad is weer verricht voor vandaag. Ik ga lekker luieren. Laat me vooral even weten wat jullie van de (half afgemaakte) site vinden! Dat stel ik echt op prijs! 

Ik wil het er niet in wrijven hoor maar ik kan alleen maar even uitroepen "IK HEB VAKANTIEEEEEEEE!" Zo, dat is er uit.

Deze dag kon niet slechter beginnen. Ik heb me op de meest rare manier ooit, verslapen. De wekker gaat, 4 uur, ik ga een beetje half rechtop zitten en dan komt Aurora zoals ze elke morgen doet in mijn opgetrokken knieholte liggen (klinkt zo wel gek). Ik wens mijn cits een hele goeie morgen en zeg dat ik zo nog even 1 keertje moet gaan werken.

Even later kijk ik op mijn wekker en is het 5u55... Eh.. Hier was opeens even een stukje tussenuit zo te merken?! Dan ga ik om 6 uur beginnen toch echt niet redden. Dus maar snel even de zaak gebeld waar ik de chef van dienst van deze nacht aan de lijn krijg, David, die me nog even uit gaat zitten lachen ook. Ik was nog voor half zeven op de zaak, dus kan je wel stellen dat ik eigenlijk best een snelle meid ben. 

Alleen dan is je dag direct helemaal anders. Gelukkig was de wetenschap dat ik erna even een weekje helemaal niets hoef te doen genoeg om me de dag door te slepen. Tijdens mijn laatste rookpauze, samen met collega's Elles en Mick heb ik ook nog eens even volledig in een deuk gelegen. Mijn ribben deden er zeer van en ik had gelijk een halve astma aanval.

De perfecte afsluiter dus. Toen ben ik natuurlijk de gisteren misgelopen boodschapjes alsnog even gaan halen. Ik heb nu veel mooier rundvlees dus dat was ook nog eens mooi meegenomen. Even langs mijn moeder gegaan. Ze moest namelijk haar verjaardagscadeautje passen want als ze niet pasten dan kon ik ze nog ruilen. Volgende week zou ik dan te laat zijn.

Mam voelde zich niet zo lekker want ze lag op bed. Ja, dat kan je wel eens hebben als je een chemokuurtje krijgt. Ze wilde er natuurlijk direct uit, al zei ik dat ze gerust mocht blijven liggen. Ik wist dat ze de comfortabele loopschoenen die ik voor mezelf had gekocht vorige maand, enorm leuk vond. Je hebt ze in alle kleuren en soorten.

Voor haar had ik ze uitgezocht met een leuk fijn streepje. Ik vond ze zelf ook heel leuk en ze lopen zalig. Ze ging ze gelijk even passen. "Nou" zegt ze, "die ene zit een stuk strakker, die voet is ook wat dikker, dat voel je goed zeg!" Ze vond ze in elk geval heerlijk lopen en daar ging het toch om. 

We zaten even op het balkon te babbelen en toen kreeg ze kramp in haar teen. Samen trekken we die schoen uit en wat blijkt? Zit er nog zo'n stukje piepschuim om de neuzen niet te laten indeuken in die ene strakkere schoen. Lag ik al wel helemaal in een deuk. "Dat ga je zeker weer in je stukje schrijven hè", riep mijn moeder. Nou ma, zo ben ik toch helemaal niet?! Ze moest er zelf ook om lachen, dus dat scheelt. 

Morgen ga ik lekker lopen in het Bersche Bos met mijn kind en als ik niet volledig uitgeput raak of door een Schotse Hooglander gegrepen word, dan kan ik ook nog even flyeren in de buurt van de Hooidrift. Ik bedoel dus de soort koe hè, geen lekkere Schotse man.

Van de week ga ik weer eens even al mijn kattendames bellen. Kijken hoe het ervoor staat. 
Heb ik net weer de hele maand juli op mijn site zitten plakken. Gelukkig kan ik dat de komende week lekker tussendoor doen. Ik kan er namelijk niet tegen als dat er nog niet allemaal opstaat dus ik geef de link pas als dat zover is.

Nou ja, er zal voorlopig nog wel elke keer wat gewijzigd worden want voor mij is dit ook een leerproces. Makkelijk is anders, vooral als je wat verkeerd doet en je hebt geen idee wat.

Maar op zich is het goed te doen. Ik hoor het straks graag wat jullie ervan zullen vinden! Dan ga ik vanaf nu heerlijk genieten van een weekje niets moeten (behalve dan naar ziekenhuizen en tandartsen) Dus tot later!

Weer even met de in opbouw zijnde website bezig geweest. Daas nie gemaakelijk hee! Er zal in de loop van de tijd wel steeds het een en ander aan veranderen al naar gelang ik er meer van door ga krijgen.

Maar ik ben goed bezig! De maand juni staat er al op. Veel kijken, knippen plakken en qua foto's kan er maar 1 per dag bij dus wordt dat al anders dan hier maar daar kan ik wel een fotoalbum maken met sub-pagina's dus dat komt ook wel goed. Ooit. 

Moet ik gisteren nog zeggen dat het oppakken van Aurora ooit heel misschien ertoe zou kunnen leiden dat ze een keertje op schoot zou durven komen, doet ze dat gewoon de volgende morgen! Om een uurtje of half 5. Daar zou Sunshine wel eens even een voorbeeld aan mogen nemen zeg.

Daarvan spreek ik nu al bijna 4 maanden lang uit dat ik het zo fijn zou vinden dat hij thuis komt maar dat is tot nog toe nog steeds niet gelukt. Zij doet dat gewoon eventjes. Hoppa! Ja, het blijft een Griekse hè. 

Het bijkomstige grappigste is nog dat alhoewel Moonlight heel graag erg dicht tegen me aan ligt, hij echt nog nooit op schoot heeft gelegen. Nagaande dat ik hem al heb vanaf hij een week of 6 was en dat hij hier nu al meer dan een jaar bij me is. Sunshine heb ik maar 8 maanden van mogen genieten en in die 8 maanden heeft hij ook maar sporadisch op schoot gelegen. 

Moonlight zat dat zo eens te bekijken en sprong op de bank om dicht tegen me aan te komen liggen. Met zijn pootje hield hij mijn been vast, alsof hij me wilde claimen. Aurora wilde even naar de bak en ging van mijn schoot af. Dit was voor Moonlight de cue om ook dan maar direct op schoot te komen liggen. Mijn mond viel er bijna van open. Dat kwam goed uit want het was nog geen 5 uur en ik moest toch geeuwen. 

Ik heb geprobeerd er foto's van te maken. Niet zo netjes in het midden allemaal, half half zo'n beetje maar ja iets beters kon ik er niet van maken. Het was echt nog wel vroeg en ik zat maar een beetje met mijn gsm te mikken en hopen dat ik ze er op had. Want ondertussen was Aurora weer terug, sprong op de bank en was not amused dat Moonlight nu haar plekkie had ingenomen.

Ze heeft zich zo goed en zo kwaad als dat ging er bovenop gedrapeerd. Net toen ik van dit zeldzame gebeuren zat te genieten beet ze me toch hard in mijn arm! HEE! gilde ik uit. Ja sorry hoor, ik had nog mazzel dat ik omdat het koud was die deken om mij heen had geslagen anders was ik nu toch wel een beetje gewond geweest. Ze schrok er ook duidelijk zelf van. Ze zat schuldig naar beneden te kijken. Nadat ik haar even ernstig had toegesproken heb ik haar er gewoon weer bij geschoven. Ze weet het heus wel. 

Toen een ondertussen als normaal beschouwd wordend chaos dagje op de zaak. Een collega van mij vroeg of het kon of iemand Sunshine uit het asiel zou kunnen halen. Ik vertelde haar van de chip enzo maar dat ik nooit iets uitvlak ook. Haar ex had namelijk pas een kat geadopteerd uit een asiel in Vlaardingen en toen ze de foto van die kat liet zien, schoot mijn hart praktisch tussen mijn oren. Ik dacht toch echt dat hij het was.

Je hebt echt geen idee wat er door mijn hoofd en hart ging allemaal. Hij had wel een andere blik maar ja, hij is al 4 maanden weg en wie weet wat hij mee heeft gemaakt. Gelukkig liep ik ook met mijn gsm op de gang en kon er direct een foto van Sunshine bij houden. Godsamme zeg, dat scheelde haast niets. Alleen het ene koontje van Sunshine was meer wit. Anders was ik hem echt vanavond gaan opeisen! 

Daarna ging ik uit mijn werk boodschapjes halen en een pakje ophalen om daarna naar mijn moeder te gaan. Nou dat liep ook de mist in want ik was mijn betaalpasje kwijt... In paniek naar huis, waar ik alleen door Moonlight wordt begroet, geen Aurora. Ook niet nadat ik haar riep. Weer paniek!

Nu heeft Aurora het talent dat ze als een fantoom op kan duiken en ook dit keer demonstreerde ze dat talent want ze zat opeens midden in de kamer met de slaap nog in haar oogjes. Pinpasje had ik daarna snel gelokaliseerd dus alles was weer in orde, behalve mijn hartslag.

Toen nog aan de website gewerkt met als gevolg een stijve nek. Dus ga ik nu even alles klaar leggen voor morgen en dan vroeg naar bed. Ik ben doodop. Ik hoop dat ik dit keer wel op een redelijke tijd in slaap val.

Wat heb ik mezelf weer op mijn hals gehaald. In het begin toen Sunshine net weg was, heb ik de stukjes eerst alleen op Facebook gezet. Tot iemand zei dat ik dit moest gaan verzamelen. Dat was op zich al een hels karwei na een dag of 30, alle verhaaltjes kopiëren, de commentaren erbij doen, namen en links e.d. weghalen, foto's erbij zetten, precies zoals het op Facebook stond. Hemeltjelief zeg.

Alleen dan ga ik wachten tot ik er bijna 120 dagen op heb zitten voor ik aan een website begin. Nu heb ik nóg meer te doen. Ik schrijf dit altijd rechtstreeks op Facebook, dan kopieer ik het in een documentje en plak de foto's erbij. De volgende dag komen de commentaren van de vorige dag erbij en dan begin ik aan de volgende dag. 

Ik ben dus bezig dit allemaal op een website te plakken. Een flinke klus op zich al en dan ook nog eens door zo'n digibeet als ik. Maar ik worstel en kom boven. Het duurt even maar dan heb je ook wat! Hoe krijg ik het toch altijd voor elkaar. Het is nog vrijwillig ook. 

Vandaag ook gewoon weer om 4 uur uit mijn bedje gekomen. Dat deed zeer zeg. Ik kon gisteravond maar niet in slaap vallen. Dat moet je in de ochtend bekopen. Ik heb mezelf speciaal bezig gehouden want zodra ik op de bank ga zitten, vallen vast en zeker mijn ogen dicht. Nu nog even dit stukje schrijven, kopiëren en plakken en dan ben ik weer een dag rijker die uiteindelijk op die website moet komen. Daarna mag ik even bankhangen van mezelf met een mok koffie. Zo lief ben ik dan ook weer wel tegen mij. 

Wat Sunshine betreft heb ik weinig nieuws. Geen telefoontjes meer gehad, geen tijd om te gaan flyeren of zo dus veel te stil helaas. Nog 2 dienstjes voor ik weer even tijd voor mezelf (en mijn website) heb, dus dan kan ik wat dingen gaan ondernemen. Buiten het feit dat ik met mijn moeder mee naar chemo ga, naar de long- en de tandarts moet. Oh ja, tandarts bellen. Morgen dan maar weer.

In de komende vrije week ga ik maar eens flyeren in de buurt van die Hooidrift en toch weer zoeken in het Sunshine gebied, ook in het donker. Vrijwilligers komen zich vanzelf aanmelden. Dat weet ik uit ervaring. Zo blij ben ik met zulke lieve hulpjes. De mensen waarvan je het verwachten zou, hoor je niets van en bijna vreemden worden vrienden. Zo blijft het mooi in evenwicht, zou je bijna zeggen. Geldt trouwens niet voor iedereen natuurlijk. 

Moonlight heeft nog steeds last van het missen van Sunshine, dat kan ik zo aan hem merken. Wat Aurora betreft is er wel weer een stapje gezet. Gisteren heb ik haar voor het eerst opgetild. Haar hele lijfje was zo gespannen als een veer. Ik heb haar maar heel eventjes vastgehouden en toen heel voorzichtig bovenop de zwarte krabpaal gezet. Daar bleef ze even, volgens mij geheel verbaasd, een paar minuten zitten voor ze er weer af klom.

Vandaag heb ik deze brutale actie nog maar eens dunnetjes over gedaan. Zelfde effect op haar en ik heb haar een heel klein beetje langer vast gehouden. Jammer genoeg heb ik dan geen ruimte over om er een foto van te maken maar goed, dat komt ooit nog wel. Ze ligt heel graag tegen me aan maar op schoot durft ze niet. Misschien gaat het hierdoor langzaam komen. 

Geen tijd gehad om te hoepelen dus hilarische verhalen op dit vlak zal je er zelf bij moeten verzinnen. Morgen maar direct doen als ik thuis kom. Ik moet wel zeggen dat ik verga van de spierpijn van die paar minuutjes en dan heb ik nog niet eens de andere kant op gedraaid. Ik weet trouwens niet eens of ik dat wel kan. Maar ja, ik wil niet op zijn Albert Heyn karretje gaan lijken, waar je alleen maar links af mee kan, dus ik ga het morgen toch maar proberen. Hopelijk is de spierpijn daarna dan wat minder. 

Mijn broer Ben gaat morgen met mijn moeder mee naar de chemo dus hoef ik niet heen en weer te sjezen tussen mijn werk en het Erasmus. Dan nog even vingertjes gekruist, dat mijn moeder weer de week zo door komt. Dan ben ik, op Sunshine nog niet thuis na, weer helemaal tevreden.