Goh, weer goed geslapen. Ik begin nu toch sterk te vermoeden dat dat CBD goedje dat Kim me gegeven heeft echt werkt. Dat het smaakt naar komkommers en sla die al 6 weken liggen te rotten is een ander verhaal. Kim zegt dat ik eigenwijs ben en het in thee met honing moet gooien.

Iets in mij is gewoon bang om een hele mok met die smaak te moeten opdrinken. Ik gruwel er echt van. Ik ben alleen niet zo eigenwijs dat ik het dan maar zal laten want het lijkt echt wel te helpen. Raar genoeg werd ik vanmorgen om half 6 fris en fruitig wakker. Nou ja! 

Als ik vroeg moet beginnen zoals vorige week dan ben ik niet wakker te krijgen en heb je late diensten dan word je zo vroeg wakker. Dat is wel behoorlijk ironisch. Ik heb me dan ook kordaat omgedraaid en mijn ogen dicht gedaan. Om 9 uur werd ik pas weer wakker. 

Dus ja, kom maar op met die rotte groentensmaak. Hoewel, ik wacht nog heel even. Gisteren bleef die smaak maar hangen. Een halve tube tandpasta en een zakje fishermens friend hielpen er niet bij. Ik waarschuwde mijn collega al dat er een rotte groentenlucht bij me vandaan kon komen en de reden daarvan. Ze zei in elk geval niets te merken.

Volgens mij zat het ook tussen mijn oren hoor maar toch... Je weet maar nooit. Ik ga vandaag ook maar wat vroeger beginnen omdat dit op de zaak beter uit komt. Dat wordt weer gewoon mijn moeder bellen omdat ik het anders helemaal niet ga halen. Dat is het probleem met avonddiensten helaas.

Morgen ga ik zeker even op de koffie bij haar. Ondanks de reden ervoor ben ik er ook aan gaan wennen haar elke dag even te zien. Dan mis je dat als het even niet kan. Maar misschien ga ik me door dat spul zo lekker voelen dat ik er van de week zelfs echt uitga zo vroeg. Dat kan natuurlijk ook nog eens een keer. 

Dan kan ik alles wel halen natuurlijk want dan heb ik een uurtje of 3 gewonnen. Vroeger sliep ik nog geen 4 uur, elke nacht. Dat was ruim voldoende en dat gaf me ook hele lange dagen. Helaas is dat er in de afgelopen paar jaar opeens afgegaan. Het kan zijn dat dit komt door alle gebeurtenissen van afgelopen jaren. Het kan dus ook zijn dat, als ik me weer op en top voel, dit weer terug komt? 

Laten we het hopen. Hoop doet leven. Ik heb gisteren wel een paar keer extra gekeken naar die grappige foto's van die boze Rainbow. Heerlijk! Nu gebruik ik op Facebook altijd van die stickers en daar zit een grote zwart witte kat boos te kijken en daar zit de tekst bij "Any problem?!" Ik dacht, dat kan ik zelf ook! Dus heb ik boze Rainbow uit de foto gehaald en er een soortgelijke tekst in het Nederlands onder gezet. 

Ik vind hem zelf helemaal geweldig. Die ga ik voortaan eerder gebruiken dan die sticker van Facebook. Dre had alweer een foto geplaatst. Rainbow is ondertussen goed aan haar tuigje gaan wennen. Ze ligt er zelfs mee te drinken bij mama. Dat is alleen maar goed. Misschien moet hij haar zusje er ook maar aan laten wennen. 

Zolang ze nog samen zijn kunnen ze dan samen aan het lijntje gehouden worden. Letterlijk dan natuurlijk. Dat lijkt me een geweldig gezicht, als ze hun entingen hebben gehad en dan met ze gaan wandelen. Een beeld dat je op straat niet zo vaak tegen komt. 

Ik heb natuurlijk ook in mijn achterhoofd waarom Sunshine is weggelopen. Die moest en zou echt naar buiten, op wat voor manier dan ook. Dat begon zodra hij maar 1 x op het balkon was geweest. De Houdini in hem kwam volledig naar buiten. Als ik hem aan een tuigje had laten wennen van kleins af aan, was hij er volgens mij nooit vandoor gegaan. Dan was zijn buitenbehoefte bevredigd geworden.

Ik denk wel dat hij dan constant had lopen zaniken om naar buiten te mogen en had ik het daar zwaarder door gekregen dan wanneer ik 4 honden zou hebben gehad. Helaas, toen heb ik daar niet bij stilgestaan. Maar ja, dat is altijd zo makkelijk, achteraf lullen. Bovendien weet je het niet eens zeker maar is het meer een idee. 

Nou in elk geval kan ik van die verdwijntrucs misschien voorkomen bij de kittens als ze soms mee naar buiten mogen. Gek genoeg heeft Aurora, die toch de 1e anderhalf jaar van haar leven gezworven heeft, absoluut geen behoefte om weg te willen. Die geniet van haar gouden mandje. 

Moonlight heeft ook nog nooit aanstalten gemaakt om er vandoor te willen. Hij staat voor de deur als ik thuiskom maar loopt dan altijd gelijk naar de kamer om de krabpaal te laten weten dat ik er weer ben. Als hij dan zijn aaitjes krijgt, komt Aurora er ook aan en dan is mijn thuiskomst weer helemaal gevierd. 

Het voordeel van deze kittens is wel dat ze helemaal gesocialiseerd zullen zijn. Dat heb ik tot nu toe alleen met Casper mee kunnen maken. Dat maakt ze zo heerlijk vrij en echte mensenvrienden. Op de foto zie je ook hoe Rainbow bij Daan naar boven klimt omdat ze op schoot wil, zo klein als ze is. Daar hoef ik dus niet meer voor te vechten zoals bij de anderen. 

Dat zit er al in omdat ze niet beter weten. Mensen zijn leuk voor hen. Of ze dan diezelfde ontsnappingspogingen in zich hebben zitten lijkt me ook niet. Je weet het alleen nooit. Dan kunnen ze mooi mee in een tuigje. Even wandelen met de cits haha. Jammer dat ik dat niet meer met Aurora en Moonlight kan doen.

Dat zijn van die schijtebroeken, dat zou ze alleen maar enorm veel stress geven. Daarom zal ik ze dat zeker niet aandoen. Aurora heeft alleen maar nare herinneringen aan haar tijd als straatmadelief in Athene en Moonlight schrikt zelfs als hij niet verwacht dat ik hem ga aaien. Hilarisch, dat wel maar toch een indicator dat ik hem maar lekker thuis moet laten. 

Dan ga ik nu lekker mijn shotje CBD nemen, het idee alleen al krijg ik rillingen van over mijn rug. Brrrrr! Maar misschien ga ik er ooit aan wennen. Op een lepeltje met suiker misschien? Mary Poppins had daar zelfs een liedje over, dat nu gelijk in mijn hoofd zit natuurlijk. A spoon full of sugar makes the medicine go down, the medicine go down, the medicine go dohown! 

"Tip van een modeblad: Dames, draag nooit kleren die je kat in paniek brengen."

Wiet van Broeckhoven, Belgisch politicus en mediapersoonlijkheid

Ik weet niet of het van die CBD druppels van Kim komt dat ik behoorlijk geslapen heb of omdat ik gewoon volledig was uitgeput. Ik heb in elk geval geslapen al kon ik weer niet echt snel in slaap komen. Midden in de nacht werd ik wakker en ik ben daarna weer lekker in slaap gevallen.

Dat scheelt gewoon behoorlijk in het vermoeide gevoel zo te merken. Het gewicht van de wereld dat op mijn schouders leek te liggen is ietsje lichter geworden. Ik zal me dus maar flink vermannen en straks dat gore goedje weer innemen. Het kan zijn dat ik dan lichtelijk misselijk op de zaak kom maar in elk geval niet zo moe. 

Ik heb wel het gevoel alsof ik net ook al hier zat om te schrijven dus waar zal ik het dan eens over gaan hebben? Gelukkig zijn Kim en Daan alwéér bij de kittens dus die hebben al wat enorm leuke fotootjes zitten doorsturen. Een paar daarvan vond ik wel weer erg leuk.

Zoals de foto die je hier bij dit stukje ziet. Rainbow zit zo boos te kijken omdat ze weer haar tuigje omkreeg. Hoe bedoel je katten hebben geen gezichtsuitdrukking? Rainbow kijkt toch echt wel heel erg boos! Ik kon niet meer bijkomen toen ik dat portret van haar zag. Twinkles zit er zo achter te kijken dat ze niet zo moeilijk moet doen geloof ik. 

Je kan aan een kat echt zien hoe ze zich voelen hoor. Vooral Aurora heeft sprekende gezichtsuitdrukkingen. Zoals ze in het begin zo bang was voor alles, dat zag je uit haar ogen spreken. En zoals nu, als ze me niet helemaal vertrouwd omdat ik misschien nu wel eens haar pillen zou kunnen geven of haar in het reismandje ga proppen, dat spreekt er een behoorlijk stuk wantrouwen uit haar ogen.

Ze kijkt dan echt van 'eh, ik wil wel graag even geaaid worden maar toch, ik wacht nog wel even'. Gisteravond heb ik haar de laatste halve pil gegeven. Ik heb nu nog 2 kwartjes liggen maar ik weet niet of ik die wel ga geven. Ze heeft ondertussen toch weer meer dan 10 dagen antibiotica binnen en niest en kucht niet meer.

Die laatste helft was gisteren echt drama om te geven. Ze heeft hem er tot 5 keer uitgegooid terwijl ik elke keer dacht dat ze hem nu toch wel zou hebben doorgeslikt. Ik ben dan ook weer een klein beetje gewond omdat ze er echt vandoor wilde gaan. Als er ooit weer medicijnen nodig zijn, dat hoop ik natuurlijk niet, dan probeer ik toch echt die easy pil. Laten we hopen dat dit werkt bij de cits. 

Ik heb geen zin meer in gedoe. Wat ik ook ga doen, ik ga CBD olie voor huisdieren kopen. Dat heeft veel voordelen voor zowel gezondheid als geestelijk welzijn van je dieren. Ik zal hier de links bij geven voor wie er ook in geïnteresseerd is. De eerste link staat niet zoveel uitleg alleen zit er aan die olie nog een vissmaakje waardoor ze het vaak spontaan oplikken. Bij de 2e link zit meer uitleg over wat het voor je huisdier doet.

Het is goed voor zowel honden als katten, klik voor meer info op de volgende links. huisdieren CBD olie-met vissmaakje en de andere cbd-olie-voor-dieren met meer uitleg Ik ga ze dit geven voordat Rainbow komt, zodat ze in elk geval niet gestresst zullen zijn van de veranderende situatie. Dat zal de overgang naar nog een huisgenoot makkelijker maken. 

Ik heb, vlak voor en net na Aurora kwam Feliway gebruikt. Daar heb ik gewoon helemaal niets van gemerkt. Al was de situatie dan ook wel heel gespannen. Sunshine net weggelopen, Moonlight en ik nog steeds enorm van streek hierdoor en Aurora als een opgerold balletje angst en spanning onder de bank. 

Wat een ellende was het toen zeg, het lijkt ver weg maar is nog niet eens een jaar geleden. Terwijl ze zeiden dat Feliway volkomen geurloos was voor mensen, vond ik er een enorme graflucht vanaf komen. Gatsiederrie zeg. Ik weet niet hoe mijn neus functioneert maar ik rook het toch wel degelijk. Ik wist eerst niet eens waar die vieze lucht vandaan kwam.

Omdat Aurora de enige nieuweling in het pand was, ging ik er eerst van uit dat ik haar rook, haar angst of zo. Je hebt ook katten die van nature stinken en ik dacht dat ik die pech misschien wel zou hebben. Pas toen ik later de feliway uit de stopcontacten haalde, ging die geur weg. Dan valt je kwartje natuurlijk met een rotklap. 

Voor mijn neus wat het in elk geval niet reukloos blijkbaar. Toen ik eraan dacht dat ik dit weer zou moeten gaan ruiken, want ik had dit weer willen doen als Rainbow hier gaat komen, zag ik er al tegenop. Een goeie vervanger dus die CBD olie voor huisdieren. Bovendien nog goed voor hun algehele gezondheid ook.

Aurora, hoe thuis ze nu ook al is, blijft toch een schichtige pittige tante. Als dit haar de rust kan geven die bij katten hoort, dan ben ik allang blij. Al moet ik eerst nog maar even afwachten of ze het in willen nemen natuurlijk. Ik ben altijd zo gezegend met dieren met rare trekjes. We zullen het gaan beleven in elk geval. 

Ik ga nog even wat verder werken hier thuis, dan naar mijn werk toe en dan zijn ze hier vanavond weer helemaal blij als ik thuis kom. Aurora helemaal want die gaat de komende dagen merken dat ze geen pillen meer krijgt. Al gaat het nog weken duren voordat ze dat gevoel kwijt zal zijn. Zij onthoudt echt alles. Fijn weekend! 

"Kennis spreekt, maar wijsheid luistert.

Origineel: Knowledge speaks, but wisdom listens."

Jimi Hendrix Amerikaans gitarist en singer-songwriter 1942-1970

Weer een rare vrije dag voorbij. Ik ben niet vooruit te branden zeg! Dat is toch zeker niet te doen? Om half 10 wilde ik al gaan stofzuigen. Om half 3 is me dat eindelijk gelukt. Als je dan bedenkt dat ik de donderdag volledig weggeslapen heb, is dit niet zo'n productief vrij weekend geweest voor mij. 

Met 6 avonddiensten in het vooruitzicht, wordt dat weer haren happen van de week als ik zo moe blijf als ik nu ben. Kim heeft me haar wietolie gegeven zelfs. Misschien dat ik daar wat energie van krijg en me beter ga voelen? Ik weet het niet maar ik hoop het wel. 

Voor de rest heb ik een beetje voor de pc gehangen en dat is het dan wel zo'n beetje. Gekookt heb ik ook niet, ik had absoluut geen trek. Ja, ik weet het, dat schiet dan helemaal niet op bij mij. Komen er zo weer kilo's aan want ik heb al een verbranding van likmevessie. Ik kan er ook niks aan doen. 

Kim gooide die CBD olie in mijn koffie toen ik bij mijn moeder was. Gatverdarrie! Dat is me goor!! Ik was wel direct klaarwakker, ik moest het er bijna uitgooien. Zij zei dat ze het wel lekker vond in thee, nou daar kan ik me echt niets bij voorstellen. Wat een troep zeg. 

Ik heb mijn klachten doorgestuurd naar een site die ook wietolie maakt, nog geen antwoord gehad tot nu toe. Een vriendin van Facebook koopt ze daar ook en heeft er veel baat bij. Baat het niet dan schaadt het niet ook. Morgen zal ik dat spul van Kim wel rechtstreeks in mijn mond doen en dan een berg tandpasta erna. Lijkt me een beter plan. 

Ik moest me er echt toe dwingen om die koffie weg te krijgen. Mij niet meer gezien. Jakkes! Mijn moeder zag er moe uit maar ze had hele rode wangen, alsof ze flink aan de rouge had gezeten. Ze gebruikt nooit make up dus dat kon het niet zijn. Ze had er verder geen last van maar het was wel apart om te zien. 

Ze zou lekker naar bed gaan als wij weggingen. Samen met Kim ben ik naar de kittens gegaan. Daan was daar ook al. Oh wat worden ze toch heerlijk allebei. Kattenmams is ook zo'n lieverd. Ik  had een kittentuigje gekocht en die heb ik meegenomen. Ik wil namelijk dat Rainbow daar aan went. 

Ik heb filmpjes gezien van katten die nog nooit zo'n tuigje om hadden gehad, volwassen katten dan, en die gingen gewoon liggen en wilden geen stap meer verzetten. Je kan niet jong genoeg beginnen met dingen die je ze wilt leren. Mij lijkt het handig om mijn kat in een tuigje te kunnen hijsen en dat ze gewend zijn om zo mee te gaan. Dat scheelt knokken om naar de dierenarts te moeten met een reismandje. 

Natuurlijk wel in een tuigje waar ze absoluut niet uit kunnen en alleen als ze er volledig aang gewend is. Ook handig als ze dan leert om mee te rijden in de auto. Als ze hier eenmaal is, ga ik daar mee aan de slag. Dré heeft even zitten pielen voordat hij het tuigje om had bij Rainbow maar het is gelukt. Best priegelwerk natuurlijk, het is ook zulk klein spul nog. Al groeien ze als kool.

Rainbow moest heel even wennen. Ze ging zitten en zat even om zich heen te kijken. Maar toen ging ze aan de wandel met het tuigje om alsof ze nooit anders gedaan had. Alleen na een tijdje wilde ze er toch wel uit. Logisch natuurlijk. Het was een koddig gezicht. Even de kat uitlaten! Ik vind het wel wat hebben. 

Misschien kan ze mee, Sunshine zoeken! Ik zit net op Facebook weer zo'n heel verhaal te lezen over een kat die gewoon 300 km verderop zat. Gelukkig is die nu weer thuis, de mensen waar ze aan was komen lopen waren naar de dierenarts gegaan, die heeft de chip gecheckt en zo is de eigenaar weer teruggevonden. 

Ook riep mijn neef me vanmiddag via Facebook, hij had iets gedeeld over een kat als Sunshine die ergens aan was komen wandelen. Helaas, wel een cyper maar geen Sunshine. Toch wel apart dat zo af en toe zulke verhalen en dingen allemaal tegelijkertijd de kop opsteken. Al is bij mij Sunshine nooit zo lang uit mijn gedachten natuurlijk. 

Af en toe krijg je weer opeens zo'n tik ervan. Dan raakt het je tot in het diepst van je gevoel, dat gemis. Maar ik geef de hoop nog steeds niet op. Hij kómt thuis, ooit. En zodra ik weer wat meer rust en tijd heb dan ga ik weer volop flyeren in de buurten hier. De reden dat ik al 334 dagen hier schrijf is ook om mijn lijntje open te houden. 

Meer kan ik gewoon niet meer doen. Het wordt er alleen niet minder om, het gemis. Al krijg je een soort van berusting, toch blijf ik dingen doen om hem te vinden. Wat er ook maar kan. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt. Met een hengel waarschijnlijk. En ooit, dan schrijf ik hier een euforisch verhaal van hoe hij weer thuis kwam. Let maar op!

Rainbow heeft nog even heerlijk bij me liggen slapen. Bij Daan ook zelfs. Als ik praat dan luistert ze echt naar mijn stem. Zo schattig om te zien. Ze liep door de kamer en ik riep haar en daar kwam ze aan rennen. Nog op zo'n wiebelige kitten manier maar ze rende wel. Nog een paar weekjes en dan komt ze heerlijk hierheen. 

We hebben weer van theedoek geruild. Nu kan ik pas de volgende zaterdag pas weer gaan kijken. Ik denk niet dat Dré het fijn vindt als ik om oou15 aan kom bellen om even te komen kijken naar de kittens. Wel fijn dat ik er nu eentje bij krijg die wel volledig gesocialiseerd is. Misschien kan zij mijn andere angsthaasjes nog wat leren. 

Ik ben vandaag niet naar de dierenarts geweest. Het is alleen voor controle en Aurora niest niet meer en kucht niet meer. Zo meteen er nog even de laatste halve pil in gooien en dan nog 2 x een kwart. Dan ga ik maandag op mijn gemak, op mijn ene aaneengesloten dag vrij. Lijkt me handiger. Ze kan alleen maar even kijken en zeggen dat het fijn is dat het over is. 

Ja toch? Dus ik maak me er niet zo druk over dat het een paar daagjes later is dan gedacht. Als ze nu nog last zou hebben dan was ik natuurlijk wel gegaan. Het medicijn heeft gewoon erg goed geholpen. Al neem ik de volgende keer, al hoop ik niet dat het nodig is, toch echt die easy pil mee. Eens kijken wat dat doet.

Ik ga nog even bankhangen. Morgen ook even thuis wat werken en dan moet ik zorgen dat ik voor of net na de middag al wat schrijf. Ik moet weer even schakelen altijd als ik weer avonddiensten krijg. Ik ben zo gewend om in de avond te schrijven dat ik het niet moet vergeten morgenmiddag voor ik naar mijn werk ga. Een dagje schrijven, dat kan niet, niet totdat Sunshine weer thuis is.