31. mrt, 2019

Twee jaar en 306 dagen zonder Sunshine

Ik weet niet hoe het de komende weken zal zijn of zo maar eh, tot nu toe heb ik geen last van die klok? Ik snap er geen jota van! Oké het is de eerste dag natuurlijk en ik weet dat de katten er al helemaal niks van snappen. Die hebben eigenlijk ene grote mazzel, ze krijgen de snoepjes eerder. Dat laat ik alleen niet gebeuren en ik heb de wekker, waar ze als gekken op reageren, een uur later gezet nu. Dat scheelt straks in oktober weer, anders krijg ik dat dan ook weer. Dus in de zomer krijgen ze rond tien uur ’s avonds hun snoepjes en in de winter rond negen uur. Dan blijft het voor hen zo’n beetje hetzelfde. Dat scheelt echt heel veel want het zijn enorme drammers en ik win het nooit van hen alle vier tegelijk.

Ik vroeg me gisteren al af waarom ik nou zo opeens in slaap viel maar misschien was dat om me te helpen naadloos door te schuiven naar de zomertijd. Als dat echt zo is, dan mogen ze dat van mij die laatste twee keren ook zo regelen graag! Vannacht lag ik af en toe wakker maar niet op een vervelende manier. Ik ben wel ‘laat’ gaan slapen maar ook weer niet. Ik had de klokken al verzet en ik heb me maar aan die tijd gehouden. Het was niet het lastige ‘ik wil slapen maar ik kan niet’ wakker liggen. Nee, het was prettig, even over wat dingen nadenken, even uitrekken, beetje beter gaan liggen, Aurora van je gezicht plukken, Aurora’s nageltjes uit je arm plukken, weer een beetje draaien en weer in slaap vallen.

Het schemerde nog toen ik weer wakker werd en ik keek op de klok. Oh net na zevenen, wat dus eigenlijk net na zessen is. En ik ben er maar uitgegaan. De katten waren aangenaam verrast volgens mij en ik heb ze ook gewoon eten gegeven. Zoals ik anders om zeven uur zou doen. Die switch hebben ze al gehad. Even wakker worden met een kop koffie en Aurora op schoot en Moonlight tegen me aan. Vaste prik in het weekend als ik alles iets rustiger aanpak. Daarna op de trampoline mijn dag plannen in mijn hoofd en als eerste stond de zolder op het programma. Daar ben ik weer een uurtje of zo bezig geweest. Allemaal stof vond ik, ja niet van het soort dat je moet schoonmaken al ligt er daar ook genoeg van, maar stof om dingen van te maken of te bekleden. Goh, en ik heb vorige keer nog stof gekocht om die krabpaalhuisjes te bekleden. Daar had ik dit mooi voor kunnen gebruiken!

Maar ja, ik wist niet eens meer dat ik dit had! Ik vond een tas vol bruine kussentjes. Oh ja, die lagen toen op de bank. Wist ik ook niet meer dat ik die nog had. Ik heb nu ook klapkratten erbij weer, en nog meer van die bakken die je kan stapelen of in  elkaar kan zetten. Allemaal leeg gemaakt en die kan ik mooi weer hergebruiken om alles wat uitgezocht wordt en gehouden wordt in te doen. Mooi geregeld! Ik vond mijn studieboeken van het L.O.I. en het N.I.P., goh ik had erg mooie cijfers. Zonde dat ik vlak voor het examen opeens mijn hele leven op zijn kop zette maar goed, het is zo. Ik had met twee vingers in mijn neus, geslaagd geweest, dat is wel zeker. Eigen schuld, gene bul…

Ik vond een soort kist met deksel en daar zaten allemaal tekenspullen in van vroeger! Die ga ik volgende week eens mee naar beneden nemen en uitzoeken. Wat kan er weg en wat hou ik? Ik zag al twee hele mooie tekeningen die ik ooit gemaakt heb. Ik wist echt niet eens meer dat ik die nog had. Ik neem er wel een foto van als ik het uit ga zoeken. Het staat boven bij de deur, samen met nog meer dingen die mee naar beneden moeten. Alleen wil ik nu eerst even de dingen hier regelen, dat vijfde schilderij moet ook af vandaag. Als ik dan weer ga zitten lummelen met al die spulletjes dan is de dag zo voorbij en heb ik nog niets gedaan.

Op de gang buiten staat al één doos en de vuilniszak. Bovenaan de trap staan nog twee dozen die ik op de gang moet zetten. Het is helaas geen mooi weer maar dan ga ik, in plaats van een stuk lopen, alles één voor één naar beneden brengen en bij de container zetten. Dat is dan een keer of vijf de trappen op en af. Ik kan maar één doos per keer meenemen, dat is drie keer. De vuilniszak en nog iets dat naar de auto moet als laatste. Dan staat dat er vast in. Een klein tafeltje van de achterbank mee naar boven nemen. Genoeg beweging voor vandaag, vind ik. En alles is weer redelijk opgeruimd dan. Dan kan ik daarna mooi gaan schilderen en die laatste van de vijf afmaken. Als dat gebeurd is, zal ik Amanda Dewberry maar even mailen wat nou precies de bedoeling is en afwachten tot ik antwoord krijg van de week.

Dan ga ik vast proberen die dingen goed duidelijk op de foto te krijgen, zodat ze alles goed kunnen zien. Ik ben benieuwd, het gaat om de one stroke technieken en volgens mij heb ik die wel goed gedaan maar dat ben ik natuurlijk. Ik weet niet hoe en waar zij naar kijken. Ik zal maar niet zeggen dat ik ze zo uit de losse pols heb gemaakt en niet de tijd heb gehad om te studeren ervoor. Dat hoeft ze niet te weten, toch? Ik merk wel wat ze ervan vinden. Die van vandaag is de moeilijkste, vind ik dan. Daar ben ik wel even mee zoet. Ik zal ze hier bij plaatsen, de foto’s van de laatste drie, daar ben ik dan een totale week zoet mee geweest. Nu nog maar even zien of ik daar dan ook het certificaat door krijg. Ik heb ze ondertussen maar gewoon gelijk opgestuurd alle vijf. Dan hoor ik het wel of ze duidelijk genoeg zijn.

Dan stort ik me de komende weken maar even op de sommen. Of niet zozeer op de sommen maar ga ik die pagina’s met uitleg in mijn hoofd stampen of zo, ook een idee. Als je die basis hebt dan kan je daar die sommen gewoon een stuk beter maken. Ook straks op de test en daarom misschien wel een slimme zet. Want er zijn er nog teveel waar ik geen jota van snap. Mijn opdracht voor de komende weken. Ik heb nog precies 16 dagen om het erin te krijgen allemaal. Dus ik mag wel opschieten. Het is wel nodig, vind ik zelf. Pas als ik weet of ik er wel of niet doorgekomen ben, kan ik weer een beetje overzien wat het allemaal gaat worden voor me de komende tijd. Kom ik er niet door, dan is het simpel, dan moet ik me een versuffing gaan solliciteren. Kom ik er wel doorheen, dan gaat in mei de opleiding met werken al beginnen.

Ik heb geen flauw idee hoe dat zal gaan, ook dat weet ik pas later. En eigenlijk vind ik dat niet zo fijn, ik weet graag alles zodat ik dingen in kan calculeren en zo. Ik ben een lijstjes-mens en dit soort van ‘nog niet weten’ is niets voor mij. Ik zal het ermee moeten doen, hopelijk nog maar even. Ga ik de opleiding in met tegelijkertijd werken, dan zal daar de eerste anderhalf jaar de prioriteit liggen. De rest zal moeten wijken ervoor. Ik denk niet dat ik veel vrije tijd over zal hebben en ik zal me een slag in de rondte moeten werken met van alles. Gek genoeg hoop ik dat dat het zal gaan worden. Anderhalf jaar later en een diploma verder ben ik klaar voor de laatste elf jaar werken. Oh, dat zijn er dan nog tien natuurlijk. Maar goed, als ik bekijk wat er in twee jaar kan gebeuren in mijn leven, kan je nagaan wat er dan in tien jaar kan gebeuren! Veel, heel heel veel!

31. mrt, 2019

Quote van de dag

"De behoefte om gelijk te hebben - kenmerk van vulgaire geest.

Origineel: Le besoin d'avoir raison - marque d'esprit vulgaire."

Albert Camus Frans schrijver, essayist en Nobelprijswinnaar literatuur (1956) 1913-1960
30. mrt, 2019

Twee jaar en 305 dagen zonder Sunshine

Ondanks het feit dat ik niet blond meer ben, heb ik nog steeds blonde acties hoor. Dat zit er gewoon in. Het enige is dat ik het excuus niet meer kan gebruiken. Toch wel jammer want dat vond ik erg handig als het zo uitkwam. Zoals vanmorgen. Ik had gisteravond al een was gedraaid en die kon nu lekker de droger in. Ik kan niks meer buiten hangen sinds het balkon van de cits is geworden. Dan is een droger wel handig. Ik haal de was uit de machine en gooi wat er in de droger kan in de droger. Dat ging nog goed. Vraag me niet waarom maar toen ging ik de wasmachine weer laden en zette ik die aan. Het erge was nog, dat ik weg liep en wat anders ging doen. Nog steeds overtuigd dat ik het juiste had gedaan.

Een tijdje later begon ik er pas over na te denken omdat ik heel vaag ergens voelde dat er iets niet klopte. Het duurde even en ik moest ervoor terug naar de badkamer lopen om het volledig binnen te krijgen. Ja hoor, doos! Die droger had eerst aan gemoeten. Geen man overboord natuurlijk maar nu zit er nat spul in de droger en er komt nog een lading nat spul aan. De droger en wasmachine mogen niet tegelijk werken want die zitten op één groep. Nou ja, in principe is het, ondanks de rare volgorde, toch wel net zo laat klaar als het anders geweest zou zijn. Zo ongeveer dan. Ik moet het alleen niet vergeten om straks de droger aan te zetten en daarna nog een keer. Dat doe je normaal ook niet zo. Stom hoor en het niet eens doorhebben!

Mijn schoonzus had gevraagd om een foto van die spotjes die ik in overvloed heb liggen. Om te zien of zij er iets aan hadden. Toen ik op de zolder was, heb ik gelijk ook van die bende ongeregeld wat foto’s gemaakt. Dan kan ik straks zien hoeveel werk ik wel niet gedaan heb om het weer netjes te krijgen! Je ziet het op de foto’s niet eens echt goed, wat een bende het is. Echt niet. Het lijkt misschien wel een rotzooitje maar toch, zo voor je ogen is het echt een ramp. Maar een ramp die op het punt staat om verholpen te worden. Of op het punt, ik ben onderweg. Langzaam maar zeker komt er orde daar en als alles daar op orde is, moet de boel op de slaapkamer geordend worden en dat kan dan naar de, als het goed is, bijna lege zolder. Op de foto zie je die mega spin, die komt nog uit mijn café daar. Versiering voor Halloween was dat. Die laat ik daar mooi zitten voor de volgende bewoners. Ik zou ze wel eens willen zien als ze die opeens zien. Daar kan ik nu al om grijnzen.

Daar komen de dozen die ik spaar voor de verhuizing netjes weggezet. Het uitgezochte gereedschap natuurlijk en de kerstspullen. Oh en de kleding in van die hoezen en in het rek. Ik heb nog wat sportattributen, die zet ik er ook. Maar verder moet het eigenlijk zo leeg mogelijk blijven. Ik zal er nooit meer zomaar wat neersmijten. Gewoon gelijk uitzoeken en eventueel wegdoen. Dat lijkt me stukken beter. De binnen zolder zal ik een stuk eerder klaar hebben dan de buitenom zolder. Je hoeft er niet speciaal voor weg. Voor die andere moet ik buitenom een trap op. Voordeel is wel dat ik daar de dozen die weg moeten er neer kan zetten zonder dat ze in de weg staan. Als de buurvrouw daar niet moeilijk over gaat doen tenminste. Gewoon af en toe een paar dozen voor mijn neus zetten en die dan beneden krijgen. Anders doe ik het niet, ik ken mezelf.

Wat kan zoiets je bezig houden zeg! Vandaag ga ik lekker van het weer genieten. Doe ik mijn mooie Fitflop gympen aan, hebben die rotzakjes mijn veter doorgebeten ervan! Potverdrie! Ik weet heus wel wie het geweest is. Voor 98% ga ik ervoor dat het Rainbow is. De overige 2% zou het Skylar kunnen zijn. Ik heb er een knoopje in kunnen maken en nu moet ik wel goed opletten want dat knoopje kan geen kant op natuurlijk. Snel maar ergens kijken of ik veters in dezelfde kleur mee kan nemen of anders witte. En dan goed wegzetten als ik ze uit doe, anders is het weer zo voor elkaar. Rainbow bijt zo graag touwtjes en dat soort dingen door. Alsof het een soort sport is voor hem. Ze zitten nu lekker buiten. Het is zelfs niet eens koud met de deur al de hele dag open! Lekker hoor, we gaan weer de lente in.

Alleen jammer dat dit weekend weer de zomertijd in gaat. Vannacht al. Dan ben ik weer een paar weken van de leg. Eer ik dan weer uitgerust om ‘zeven’ uur wakker wordt, dat duurt heel lang. Het is dan eigenlijk zes uur en het lijkt wel alsof mijn biologische klok het gewoon niet meer pikt. Vroeger vond ik het ook niet fijn hoor maar toen had ik er echt niet zo’n last van als de laatste paar jaar. En vorig jaar, toen ik zo ziek was, mijn hemel wat een ellende! Dat heeft echt maanden geduurd. Ik durf bijna te zeggen dat ik me in oktober, toen hij weer terug gezet werd, weer prettig begon te voelen. Dat kan ook wel met mijn ziekte te maken hebben gehad maar toch. Ik hoop er echt niet zolang over te doen dit jaar. Helaas heb ik daar zelf geen zeggenschap in, anders zou het me niks doen natuurlijk. Maar ik heb er echt last van en ondertussen weet ik, dat ik daar niet de enige in ben.

Alsof ik er al last van had, heb ik de hele middag geslapen! Dat was de bedoeling niet. Ik was een stuk gaan lopen en ik had gelijk wat boodschapjes gehaald. Ik had broodjes voor mezelf klaar gemaakt en een eitje gebakken. Lekker met een boek op de bank gezeten. Jeus van moeder Crisje, tweede deel. Die Jeus toch, wat een heerlijke boeken zijn dat toch. Maar, zoals wel vaker als ik in mijn boeken lees, ging opeens het licht uit? Raar is dat toch. Ik werd wakker omdat Aurora erbij wilde terwijl Skylar er lag. En die zaten te mopperen tegen elkaar. Dus nu volg Rainbow me als een schaduw want die heeft nu niet geluncht. Arme jongen. Ik ben een slechte moeder hoor! Dus nu moet ik ook nog even snel een schilderijtje eruit gooien! Maar ik schrijf eerst mijn blog even.

Als dat geplaatst is dan is het zo’n beetje tijd voor het eten van de cits. Misschien een beetje aan de vroege kant maar voor die arme brokjes hatende Rainbow, erg noodzakelijk. Hij krijg van mij een extra handjes snoepjes vanavond. De arme ziel! Ik neem zelf niet veel, crackertje met kaas misschien, omdat ik tussen de middag genoeg heb gegeten. Door dat slapen er zo’n beetje achteraan, heb ik nu nog het gevoel alsof ik net gegeten heb. Nou ja, ik zal moe geweest zijn. De balkondeur staat ook al de hele dag open! Oh dat vinden de cits toch zo lekker. Ze zitten er nu ook weer met zijn vieren. Naar mensen en vogeltjes kijken, stukken leuker dan binnen zitten. Dat is wel duidelijk. Zoals het nu is, is het ook niet te koud binnen en dat vind ik dus echt heerlijk!

Zodra het kan blijft bij mij de deur open. Dag en nacht. Behalve als ik weg ben natuurlijk. Het balkon is toch helemaal afgeschermd dus daar hoef ik me geen zorgen om te maken. En het scheelt want dan loopt Skylar ook niet steeds te gillen dat hij buiten wil. Bovendien, de hele dag door frisse lucht in huis, ik hou ervan! Als het regent een grote handdoek op de vloer, tegen het spetteren vanaf het balkon maar die deur blijft open. Hopelijk zitten we daar weer snel. Nu nog alleen even door die tijdsverandering heen zien te komen vannacht, over een paar weken ben ik daar een klein beetje aan gewend. Ik vind het maar lastig. Ik hoorde dat in 2021 het de laatste keer gaat zijn. Godzijdank, eindelijk worden ze verstandig! En ik snap dat gedoe niet over welke tijd we aan moeten houden! Gewoon de tijd die het hoort te zijn! Wat is daar zo moeilijk aan? Nog 3 x die ellende… Ben ik bijna 60 als het weer normaal gaat in Europa. Het is wat!

30. mrt, 2019

Quote van de dag

"Wie de waarheid omtrent zichzelf onder ogen wil zien, moet wel op enkele teleurstellingen bedacht zijn."

Bertrand Russell Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970
29. mrt, 2019

Twee jaar en 304 dagen zonder Sunshine

Al de hele week ben ik lekker bezig. Voor tienen al alles gedaan en soms nog wat extra’s gedaan ook. Dat voelt fijn! Nu ook, nog geen middag en alles al geregeld. Nou heb ik nog zat op mijn lijstje staan hoor maar dat zijn de leuke dingen. En de boodschapjes. Je kan niet alles hebben natuurlijk. Dus dat ga ik zo eerst maar eens even doen. Even eruit en een stukje rijden met Lila. Die staat ook al een paar dagen mooi te zijn voor de deur. Ik heb nog steeds niet moeten tanken. Ik heb niet eens gevraagd wat erin moet maar ik neem aan gewoon euro 95 zal zijn? Ik hoef nog niet, ik rij nog steeds op de benzine die erin zat. Nog meer dan een kwart tank zit erin en ze is dus echt super zuinig. Daar ben ik wel blij mee. Dan gaat me dat nog wel lukken tot ik een baan heb. Voorlopig hoeft het in elk geval nog niet.

Ik kwam er vandaag ook achter, dat ik op wordpress een gratis website kan maken. Nou ja zeg, daar heb ik een paar jaar geleden zo naar gezocht ook! En niet gevonden, ja nu pas. Nu zit er hier al bijna drie jaar materiaal op en de site is tot mei 2021 betaald ook. Dat ga je niet allemaal zomaar weggooien en opnieuw beginnen. Ik ben er nu toch een beetje mee bezig. Misschien wel handig voor mijn kunstwerkjes en andere dingen waar ik over wil schrijven. Zoals de dingen uit de boeken bijvoorbeeld. Mijn eigen manier van uitleggen daarin. Ik weet ondertussen wel hoe ontzettend voorzichtig je daarmee moet zijn. Dat zag ik een paar weken geleden nog bij een andere site, die probeert de boeken wat makkelijker toegankelijk te maken. Die maakten daar toch een mega fout in! En dat zullen veel mensen niet zo erg vinden maar dat vind ik wel. Die informatie is zo zuiver en eigen interpretaties zijn echt niet altijd de juiste.

En daardoor breng je dus echt verkeerde informatie over. Vooral waar het over ging was al geen makkelijk onderwerp. Bovendien lag het ook nog heel dicht bij iets soortgelijks maar wat tot iets totaal anders is. En daar zat hem nou net de kneep en daar ging die meneer zo de mist mee in. Ondanks berichten naar hem om het aan te passen, blijft hij bij zijn eigen interpretatie. En dat is jammer want die is, helaas, totaal ernaast. Ik begrijp dat zoiets lastig is toe te geven maar ja, ik kon het hem heel helder uitleggen maar dan komt er een soort eigenwijsheid naar boven en wordt daar niet meer naar geluisterd. Dus voor ik iets zeg of schrijf daar, moet ik er wel 1000% zeker van zijn dat het niet mijn eigen interpretatie is maar echt volgens de kosmische wetten is. Anders maak ik het alleen maar erger dat er dingen verkeerd begrepen worden en dat is nou net niet de bedoeling.

Misschien beperk ik me tot een enkel onderwerp waar ik gewoon enorm veel van weet. Of twee, kan ook. Maar dan hou je het in elk geval een klein beetje in de hand. Van tweelingzielen weet ik erg veel en ook van de vierde kosmische graad. Daar kan ik het uren over hebben of over schrijven. Maar er zijn nog wel meer leuke dingen waar ik me mee bezig hou. Als ik eigenlijk alles zo op een rijtje ga zetten, dan is het niet gek dat ik het altijd zo druk heb! Alles is dan ook zo vreselijk interessant! Zoals bijvoorbeeld de heilige geometrie, iets wat je overal in terug kan vinden. Het laat de perfectie van de schepping zien in mijn ogen.

Maar ook dingen zoals Cymatics, of cymatica heet dat geloof ik in het Nederlands. Wat is dat nou weer, zullen vast een aantal lezers denken. Cymatica is het zichtbaar maken van geluid, van trillingen. Eigenlijk zijn wij mensen ook niets meer of minder dan trillingen. Wij trillen op een bepaalde frequentie. Er is niets dat bestaat, dat niet uit trillingen bestaat. En het is niet alleen dat. Die trillingen, die frequenties vormen namelijk ook patronen. Dit kan zichtbaar gemaakt worden door bijvoorbeeld een plaat op een geluidsbox te leggen en die dan te bestrooien met zand. Elke frequentie heeft een ander patroon.

En hoe hoger de frequentie is, hoe ingewikkelder het patroon wordt. Hier zijn prachtige filmpjes van te vinden op YouTube bijvoorbeeld. Ook de experimenten met water, vooral die van dokter Emoto,  zijn helemaal geweldig. Maar dat is wéér een ander verhaal maar wel net zo bijzonder. En daar zit ik dan wel eens dingen over op te zoeken. Zo vind je echt van alles en kom je steeds verder. Opeens kwam ik een artikel tegen over schildpadden en indianen. Nou vind ik een schildpad wel lief hoor maar ik heb er niet zo heel veel mee. En dat terwijl ik als peuter helemaal gek was op mijn Kobus. Mijn moeder heeft die naar Blijdorp gebracht omdat hij zo groot werd.

Maar goed indianen vind ik dan weer reuze interessant. Een schildpad heeft namelijk net zo’n patroon op zijn schild, als je krijgt bij een bepaalde frequentie! Nou ja, dat is bijzonder eigenlijk. Maar dat was nog niet alles want de inheemse Indianen van Amerika gebruikten het beest ook nog eens als kalender. Zouden ze dat elke keer een kleurtje hebben gegeven of zo om het bij te houden? Gelukkig gaan ze niet zo hard, zodat ze de beestjes elke dag weer konden pakken. Maar het patroon is dus echt net een kalender. In het midden zijn er 13 rondjes, van de 13 manen die er zijn in een jaar. En de rand bestaat ook uit 28 vakjes, van de 28 dagen per maan(d). Zo konden ze alles bijhouden en kreeg elke maan(d) ook bij hen een naam. Een iets afwijkende telling maar volgens mij een betere.

Er stonden ook de Indiaanse sterrenbeelden bij maar daarvan weet ik, van alle astrologie trouwens, dat het nergens op slaat. Toch wel grappig dat ik Wolf ben daar. Van mijn Chinese sterrenbeeld een tijger en de westerse Vis. Toch wel een heel verschil, ik had eigenlijk leeuw moeten zijn of zo, dan had dat bij de rest gepast. Ach het maakt ook niet uit, gewoon een grappig weetje. De cits lopen hier vervelend te zijn. Ik ben een beetje laat want ik was aan het schilderen en besefte opeens dat het etenstijd is voor hen en voor mij. Ik ga een eitje bakken of zo, daar heb ik trek in en voor hen, tonijn met kip en ham staat er op het menu. Erg vers zodat het zelfs voor mij lekker ruikt. Ik ga maar opschieten met plaatsen, straks liggen mijn benen weer open! Fijn weekend!