"Zichzelf te beminnen is het begin van een levenslange romance.

Origineel: To love oneself is the beginning of a lifelong romance.
Bron: An Ideal Husband (1895)"

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900

Ik heb een lekker productief dagje gehad, al zeg ik het zelf. Ik voelde me in elk geval goed genoeg om weer te genieten van het opruimen zelf. Dat lijkt misschien wel gek maar toch, ik vond dat altijd heel fijn behalve het laatste jaar. Vanaf ik zo ziek ben geworden heb ik er altijd alleen maar tegenop gezien. Vandaag voor het eerst een keer niet, het ging vanzelf. Het lijkt misschien niet veel maar voor mij is het toch weer een stap dichterbij de genezing. Ik wil geen terugvallen meer, daar word je zo moedeloos van ook. Daarom heb ik me voorgenomen die ook gewoon niet te krijgen. Ik zeg wel vaker wat maar dit meen ik toch echt wel.

Vanmorgen op het nieuws zag ik iets, waar ik het hier al vaker over heb gehad. Het aantal mensen in de wereld die honger hebben is fors toegenomen. Dat vind ik toch zo niet kunnen. Maar mijn hart maakte een sprongetje want iemand van de United Nations, ik ben die beste man zijn naam alweer kwijt terwijl hij het wel verdient om onthouden te worden, zei iets wat dat sprongetje veroorzaakte. Hij vond het echt schandalig en echt niet kunnen, terwijl er tussen de rijken van deze aarde 300 triljoen( ! ) te verdelen is. Hoeveel nullen heeft een triljoen? Geen idee maar ik heb het in elk geval niet wekelijks op de bank staan. Maandelijks ook niet.

Die man vond dat hier nu echt iets aan gedaan moest worden en dat al die rijkdom beter verdeeld moest worden. Er zou niet één mens ter wereld honger hoeven te hebben, dat zou zo makkelijk te voorkomen zijn ook. Ja, maar meneer Rockefeller of meneer Rothschild zien zoiets niet zitten natuurlijk. Als de familie Rothschild hun geld, netto waarde ongeveer 630 biljoen, zou verdelen over de aarde, dan zou elke levende ziel meer dan een paar ton op de bank hebben. Hoe bizar is dat wel niet? En dan gewoon de halve wereldbevolking laten verhongeren? Kijk, ik snap dat je je geld zo niet wilt verdelen, al vraag ik me wel af hoe ze eraan gekomen zijn even terzijde. Maar dat hoeft ook niet, zorg er alleen dan tenminste voor dat mensen geen honger hoeven te lijden.

Maar goed, er roept er nu eentje in de U.N. misschien volgen er meer, het is in elk geval een beginnetje. En alle grote dingen hebben meestal een klein beginnetje. Elke grote reis begint met een enkele eerste stap. Die kan maar mooi gezet zijn door iemand op zo'n plek die het uitspreekt. Het gaf mij in elk geval een heel goed gevoel. Je hoeft niet stinkrijk te zijn om het goed te hebben. Als je maar in je natje en droogje kan voorzien en af en toe iets leuks kan doen, dak boven je hoofd en je veilig voelen. Als we dit alleen al zouden kunnen bereiken voor iedereen, dan zou de wereld er al heel anders uitzien. Het gaat een keer komen maar ik zou er het liefst dan nog even getuige van zijn. Al denk ik dat dat dan weer een beetje teveel gevraagd is. Maar hoop doet leven!

Gisteren heb ik hartelijk zitten lachen om het programma Beter laat dan nooit, met die vier ouwe knarren en Olcay, die dit keer in Japan zaten. Grappig eigenlijk dat dit soort programma's met ouderen het zo goed doen steeds. Natuurlijk is de wereld aan het vergrijzen, misschien heeft het daarmee te maken? Neemt niet weg dat ik het echt grappig vond, vooral hoe ze over elkaar zitten te zaniken. Nou is Willibrord Frequin nooit mijn favoriete persoon geweest maar hier kan ik wel om hem lachen. En dan krijgen we vanavond Gordon weer, daar heb ik vorige week echt dubbel om gelegen dus vanavond kijk ik weer.

Toch wel veel voor iemand die zegt niet zoveel tv te kijken. Dat is echt pas van het laatste jaar omdat ik toen toch verder geen kant op kon dan op de bank liggen. In de zomer is er meestal nooit zo heel veel te zien en toen was Netflix en Videoland een uitkomst. Ik ben een kijkende klaploper want die abonnementen zijn niet van mezelf maar ik mag meekijken. Juist omdat ik normaal weinig kijk en ook nu heel onregelmatig, zou ik daar nooit een abonnement op nemen zelf. Dan is er wel iets waar ik dan naar ga kijken via on demand van Ziggo of zo. Maar toch, als het er is, dan maak je er af en toe gebruik van.

Je krijgt vanavond ook the Notebook weer op tv. Die heb ik al gezien maar dat is ook zo'n film waar je wel meer keren naar kunt kijken. Die ga ik opnemen want ik heb nog steeds een vreselijke hekel aan die reclames. Die spoel ik liever door of ik gebruik ze om naar het toilet te gaan of iets in te schenken. Zoals hier al bekend is, ik kan me er enorm aan ergeren. Wat dan ook weer de negatieve aandacht is die ze zoeken. Alleen als je van die grappige hebt, zoals van Dorito's, dan kijk ik er graag naar. Ik loop niet direct naar de winkel om ze te kopen maar ik vind ze wel leuk. Na Gordon, ik bleef vorige week maar kijken, krijg je de familie Ragas die op wereldreis gaat, met al hun kinderen.

Op zich al een enorme onderneming natuurlijk maar je leert er ook nog eens wat van. Ze logeren dan bij Nederlanders die in dat land wonen en werken. Vorige week waren ze in Brunei. Wat een bijzonder land is dat zeg! Ik heb dus weer wat geleerd want daar wist ik helemaal niets van. Toch wel leuk om te weten ook en ik vind het ook nog eens hele leuke mensen en dus grappig om naar te kijken. En leerzaam dus ook. Op de woensdagavond vermaak ik me dus wel. Nu alleen nog even wat boodschapjes halen en dan een beetje schilderen. Ik heb nog een lavendelfles en twee Sinterklaaspotten op de bestellijst. Ook leuk!

"Wie veel heeft deelt vaak met niemand, wie weinig heeft deelt altijd met anderen.

Origineel: Those who have much are often greedy; those who have little always share.
Bron: De Profundis (1905)
"

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900

Gisteren was het even spannend, zou het Zooplus pakketje nog op tijd zijn? Vorige week had ik al iets besteld. De, verrekt dure, snoepjes waren bijna op. Dat kan absoluut niet gebeuren want ik zou niet weten wat ik met ze moet doen als die er niet zijn. Ze reageren ondertussen erg goed op de wekker elke avond om half tien. Al zitten ze nog steeds ruim een kwartier, soms langer, van te voren mijn beeld voor de tv te verknallen. Soms, als ik dan opsta bijvoorbeeld, om iets te drinken te pakken en weer rustig ga zitten, gaan ze even weg maar ze blijven alert. Kleine Rainbow wordt helemaal gek zodra de wekker gaat. Hij vliegt van waar hij ook is met een noodgang de bank op. SNOEPIETIJD!

Dus toen ik het laatste grote blik Cosma snacks in hun pot had gedaan, heb ik direct nieuwe besteld. Ik dacht dat makkelijk te kunnen halen. Vrijdagochtend had ik ze besteld en normaal heb ik ze dan al op zaterdag binnen. Dit keer kreeg ik op zaterdag alleen een mailtje dat het zo druk was, dat mijn bestelling vertraging op zou lopen. Oh, oké, niet zo fijn. Maar ik had nog een paar dagen. Ja, voor de snoepjes misschien wel maar ook was Rainbow's lunch op deze zondag. Nu had ik nog wel wat andere zakjes liggen maar die moest hij mooi niet. Uit de zaak had ik gisteren toch maar even een zakje Sheba gehaald. Zondag kreeg ik gelukkig een mailtje dat mijn pakket maandag zou worden geleverd maar ja, dat kon wel tot vier uur duren die middag. En dat is veel te laat om te lunchen voor Rainbow.

Net nadat hij zijn lunch had verorberd, kwam het pakketje aan. Dat ene doosje Sheba was toch niet voor niets geweest. Alleen met uitpakken van de doos net, zag ik dat ik de verkeerde Sheba heb besteld. Dit zit in zakjes en zondag deed meneer daar ook al moeilijk over en heb ik hem later nog maar een bakje mousse gegeven. Skylar had veel mazzel die dag en zal behoorlijk vol hebben gezeten. Vreetzakje! Vandaag dus maar even afwachten wat Rainbow met zijn lunch zal doen. Nou was het zondag wel een ander merk, dat kan het ook geweest zijn maar toch, wat zijn ze toch lastig hier. Jeetje zeg, het is al bijna een ramp als je de snoepjes niet op tijd binnen hebt. Ik weet wel wat ik in huis heb gehaald met al die sujetten met allemaal hun eigen echte eigenaardigheden.

De afgelopen paar dagen vond ik het dampen wel iets minder worden. Op de een of andere manier was het meer een gedoe. Toch wilde ik geen sigaret meer, ook wel weer raar, dat zou ik nog geen 3 weken geleden toch echt niet geloofd hebben. Gisteren zat ik weer te klooien en toen dacht ik even terug. Dat begon eigenlijk nadat ik die coil had vervangen. Dat is een onderdeel waarin dat spul verdampt wordt en dat moet je regelmatig vervangen. Zou ik daar iets niet goed hebben gedaan dan? Of is precies deze coil niet in orde, kan ook natuurlijk. Het is allemaal nog nieuw voor mij en daar moet je dan toch ook ervaring in krijgen. Het leek in elk geval een stuk minder te dampen en dat vind ik er nou juist prettig aan.

Oké, ik ging er maar even voor zitten en dacht, ik doe er gewoon een nieuwe in. Daarna was het nog erger, want het leek wel alsof er geen lucht meer bij kon of zo. De hele boel dan maar goed schoongemaakt met een doekje en weer geprobeerd. Zo dan, dat was even een enorm verschil toen ik het daarna weer probeerde. Dat was het dus geweest, die coil klopte iets niet mee want de vloeistof werd ook direct donker steeds, dat is nu niet meer en iets bij die luchttoevoer klopte niet. Je moet het maar weten! Ik weet het in elk geval voor de volgende keer. Ik merk dat het ook behoorlijk scheelt in hoe snel de batterij leeg is, dat had er dan ook nog mee te maken. Ik ben weer een tevreden damper en ik ben ook weer een stuk wijzer. Al doende leert men, dat geldt echt voor alles.

Vandaag doe ik niks, tenminste, niks wat ik niet leuk vind. Ik ga vandaag proberen die vijf potten af te maken, ik vind ze nu al erg leuk zelf. Dus dat afwerken, de details erop aanbrengen, dat is nog dubbel leuk ook. En ik doe morgen pas weer de dingen als stofzuigen en meer van dat soort vervelende klusjes. Het zou nu ook wel mogen hoor maar ik wil gewoon, zeker tijdens het re-integreren, een dag van ontspanning hebben omdat dat nog zoveel van me vraagt. Ik probeer weer routines te vormen op de een of andere manier. Als ik dan straks meer uren moet gaan maken, dat ik daar dan houvast aan heb of zo. Al kan je nooit echt alles van te voren plannen. Daar ben ik echt al lang achter.

Bij mij gaat er altijd net iets anders of compleet anders zodat je hele planning weer in de war ligt. Toch blijf ik daaraan vasthouden, het geeft me structuur en ik merk er ook aan hoe ik me voel. Als je van die dagen hebt dat niks lukt of je bent overal te moe voor, dat merk je dan ook sneller en dan kan ik daar op inspringen. Want ik vergeet nog regelmatig om voor mezelf op te komen. Dat zit gewoon nog niet echt in me. Of dat ooit gaat komen weet ik niet maar ik hoop het wel. Ik heb nog wat jaartjes te gaan en dat gaat voor geen meter als je jezelf constant overbelast. Geen overbodige luxe om dat dan echt af te gaan leren. Alleen hoe, dat is nog de vraag. Dus een beetje structuur geeft me daar ook meer zicht op. Moet ik er natuurlijk wel op letten en dat vergeet ik ook nog wel eens. Maar ik kom er wel hoor! Let maar op!

Ontdek ik net weer iets nieuws. Ik dacht dat Rainbow die 'nieuwe' Sheba niet zou lusten. Ik doe het in een bakje want het zit nu in zakjes jammer genoeg want dat andere gaf ik zo in het bakje aan hem. Lekker makkelijk, geen afwas. Hij springt op de aanrecht en ruikt eraan. Skylar er ook weer bij natuurlijk, die duw ik van de aanrecht af maar Rainbow wil het niet eten. Nou ja, ik denk, laat maar dan. Maar hij huppelt enthousiast achter me aan. Ik weer terug om het bakje te pakken. Wil meneer het juist heel graag eten maar dan wel hier vlak achter me. Veilig voor stelende broers en als een soort speciale behandeling. Dat is het ook wel een beetje maar ja, dat komt omdat hij geen brokjes eet, het is niet extra verwennen. Oké, dat weet ik dan ook weer. Rainbow wil vlak achter mij zijn lunch verorberen. Prima hoor, je moet het maar even weten alleen. Voortaan gewoon de lunch hier naartoe brengen. Skylar ligt verongelijkt naar me te kijken een stukje verderop. Ja, leg dat maar eens even uit.

"Leven is een van de zeldzaamste dingen in de wereld. De meeste mensen bestaan, meer niet.

Origineel: To live is the rarest thing in the world. Most people exist, that is all.
Bron: The Soul of Man under Socialism (1891)
"

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900