Hallo augustus, wat ga je ons brengen?
Toen ik net zo ziek was geweest, wilde ik helpen om iets te doen voor anderen, zodat niemand ooit nog zo ziek zou worden. Ik vond het heel raar, dat ze me toen afwezen, terwijl ik zeker wit, bomvol antistoffen te zitten. Maar het is ondertussen veranderd, ze hebben ik weet niet hoeveel donoren nodig, voor bloedplasma en dus heb ik mezelf aangemeld bij Sanquin. Ondanks dat ik er een hekel aan heb en gruwel van naalden in mijn lijf, ga ik de 13e, uiteraard moet mijn moeder zich er weer eens mee bemoeien natuurlijk. Ik kan niet veel doen maar dat dan toch wel. Want ik gun het mijn ergste vijand niet om zo ziek te worden, terwijl er niemand bij je naar binnen mag. Ik heb het echt heel even een paar weken heel erg slecht gehad. Dan maar een beetje plasma kwijt, dat ‘groeit’ er wel weer bij. Kan ik toch nog iets doen, zodat ik voor mijn gevoel niet voor niets zo ziek ben geweest.
Ik zit hier in de vroege avond op de verjaardag van mijn broer. Ik ben in de ochtend geweest, ik ging rond half 2 weer terug maar toen was het al te heet eigenlijk. Typisch Nederlands weer zeg, zoveel graden verschil binnen 2 dagen. Bizar altijd hier en dan vinden ze het gek dan mensen daar ziek van worden. Nou ja, het was lang geleden dat mijn broer een tropische verjaardag had want de laatste jaren was het steeds in de regen. Maar dat maakte het er niet minder gezellig om. Nu vier ik geen feestjes meer mee, dus mij maakt het niet uit.
De rest van de middag heb ik languit gevloerd op de bank gelegen en Sunshine was me toch aan het klagen! Maar ja zeg, ik heb het ook heet en de zon heeft geen thermostaat waar ik even aan kan draaien. Ik ben weer grote handdoeken neer gaan leggen, met van die koelelementen uit de vriezer ertussen. Alleen Skylar leek het te begrijpen. Ik ging even boven kijken, lag die rare Sun in de bloedhete slaapkamer! Ja zeg, dan zoek je het toch zelf? Ik heb daar vast de ventilator aangezet maar ik heb op het nieuws gisteren al gehoord, dat het vannacht een plaknacht wordt, van boven de 20 graden. Niks afkoeling van de nacht. Bah.
De afgelopen dagen heb ik me toch veel foto’s gemaakt. Het leek wel alsof ze er allemaal voor gingen zitten. Behalve Aurora want die was er steeds niet bij. Vooral op mijn mooie slaapkamer komen ze goed tot hun recht. Wat mij weer bevestigt, in het nieuwe huis hou ik die kleuren zo. Lavendel en Aubergine is een perfecte combinatie en het lavende doet iets met ze, zeker als je ze ermee op de foto zet. Vandaar opeens die krabpaal lavendel. Niet alleen daarom hoor, maar de stof van de hangmand en de mandjes daar bleven de haren zo aan kleven, en daarom heb ik een fluffy stof gekocht in de plaats.
Uit ervaring weet ik dat het dat is of grove rib waar kattenhaar niet zoveel grip op heeft. Dat had ik moeten weten voor ik mijn bed ging bekleden. Daar zit nu een stofje op, dat lijkt wel alle kattenharen naar zich toe te zuigen. Ik heb het al opgegeven om dat elke dag te stofzuigen. Dat helpt toch geen ruk. Ik vind het geschikt, ik doe dat eens per week, als ik het bed verschoon. Dat vind ik meer dan genoeg voor een rotwerkje dat eigenlijk weinig zin heeft. Maar goed, als het geld ervoor over is, dan koop ik ook een nieuw bed in het nieuwe huis. Maar ja, er zijn dingen die prioriteit hebben. Matrassen kunnen ook op de grond hoor! No problem.
Ik ben dinsdag even naar de apotheek geweest, om die zomerkandelaars even neer te zetten. Zoals altijd zien die er in het echt stukken mooier uit. Zo had ik ook gelijk de kans om de ‘nieuwe’ stagiair te zien, en mijn laatste 9 uur te laten tekenen. Anders wordt dat weer vergeten en ben ik ze opeens kwijt. En omdat ik terug ga naar 1 dag per week stage, kan ik me dat niet veroorloven. En met maar ene dag per week, kan ik me ook niet meer ziek melden. Maar daar ga ik ook niet vanuit, ik moet wel heel heel heel erg ziek zijn wil ik voor een dagje niet komen. Daarom reken ik erop dat ik gewoon gezond blijf. Dat is ook allemaal weer geregeld.
Vandaag, 1 augustus loop ik officieel weer gelijk met mijn blogs, dus ik moet er elke dag snel eentje typen, wil ik die kunnen plaatsen. Ergens lastig en ergens juist prettig. Nou ja, wat maakt het uit. Het gaat een beetje zijn gangetje allemaal met de cits. Af en toe een aanvaring, en dat wordt ook steeds minder. Daar ben ik uiteraard ontzettend blij mee! Er zijn van die momenten dat ik het even niet zie zitten. Sunshine heeft echt van die buien! Het kan dagen goed gaan en dan opeens begint ie weer met het aanvallen van diegene die hem net in de weg loopt. En een gemene kop heeft hij dan joh, niet normaal. Die staat dan echt op onweer! Dan moet ik echt opstaan en ingrijpen want dan schiet hij door. Geen idee waar dat van komt.
Het plekje op zijn poot zit er nog steeds. Al wordt zijn rare excessieve wassen wel iets minder, als hij zo’n pestbui heeft, dan heeft hij dat ook. Het heeft dus zeker met onvrede en frustratie te maken, dat gewas van hem. Ik heb het dan ook opgegeven om het in te smeren, hij vindt het vreselijk. Bovendien heeft hij het er binnen 5 minuten totaal afgelikt, in alle vormen die ik tot nu toe al geprobeerd heb. Lijkt me ook niet gezond dus eh, dan heb je toch een kale plek! Het is niet kapot of zo rauw rood als toen hij net thuis was. Het is gewoon kaal nu, meer niet. In principe dus vooruitgang, want het is niet kapot meer. Hopelijk gaat het in de komende maanden nog verbeteren als ze helemaal aan elkaar gewend zijn en heel misschien zelfs vriendjes worden.
Af en toe zie ik tekenen van een soort van verbroedering. Al ligt dat wel heel erg aan hoe zowel Sun als een van de anderen hun pet staat. Staat die goed, dan gaat het bij elkaar zitten, liggen of langslopen ook goed. Ja, oké, alleen Rainbow moet bijna altijd meppen. Maar ja, dat is een afwijking, daar kan hij niets aan doen. Ondanks dat het niet grappig is, is het zo grappig dat ik er altijd om moet lachen! Gekkerd is het maar het zou zoveel beter zijn als hij het zou laten. Wie weet leert hij dat ooit nog een keertje. Hij bedoelt het niet slecht.