Maandag ging ik maar weer eens naar de nieuwe Binnenweg waar ze verdorie weer een pakketje hadden afgegeven! Ik maakte van de nood een deugd en ging gelijk even een boodschapje halen, bij de Action moest ik zijn, onder andere. Opeens zie ik dat ze daar de kleine flesjes van Bar le Duc hadden, de gewone, en met citroen en zwarte bessen. Ik ben gek op die met citroen maar ik vind die 2 liter flessen, die ze bij de AH en Picnic hebben zo gigantisch onhandig!

Ik drink ook veel liever uit een flesje of blikje dan uit een glas en met zo’n grote fles, moet je wel inschenken. Dat staat weer zo overdreven met een 2 liter aan je mond. Die nam ik dus mooi mee. Dan haal ik de volgende keer wel bij Jysk die opklapstoeltjes, die ik nodig heb voor Swam market, op. Ik hoefde zo niet meer persé naar de AH, alleen eigenlijk om mijn parkeerkaartje te laten valideren. Dat scheelt best een hoop.

Ik ging met mijn zware tas weer naar de auto en daar gekomen, zit het parkeerkaartje niet meer in mijn jaszak. Potverdorie! Hoe kan dat nou weer? Ik haal alle zakken leeg, zelfs mijn tas haal ik leeg. Al wat ik vind, geen kaartje. Ik ben nu echt aan het vloeken en ik zweet me een ongeluk. Ik had het nog in de auto willen laten liggen, in het speciale bakje dat ik daarvoor heb. Maar toen heb ik het toch maar in mijn zak gedaan, want stel dat ze daarvoor je ruiten inslaan. Er voelde iets niet goed met dat kaartje in elk geval. Ja, nu weet ik wel wat, het wilde toen al ontsnappen… Nou dat is gelukt hoor, heel fijn. Dat kostte me 20 euro en een hoop irritatie door het gesprek met 2 van die medewerkers daar. Laat ik het maar over iets anders hebben, want ik erger me nu alweer rot. Ik vond het een vreselijke pestdag, op meerdere fronten!

Waar ik het vorige keer over had, uit de boeken van Jozef Rulof, dat oorzaak en gevolg, dat gaat nog veel verder hoor. Daar kan ik het dan beter even over hebben. Dat het zo onrechtvaardig lijkt te zijn maar dat toch niet is omdat het door wat je deed in vorige levens komt. Dat je niets meer weet van die levens, dat is omdat je het anders allemaal niet zou kunnen dragen. Kijk maar naar het heden. In veel levens zijn er wel gebeurtenissen, die zwaar zijn. Hoe denk je dan dat het zou zijn om meerdere levens te moeten onthouden, bewust. Dat trekt geen mens. Daarom krijg je op het moment van conceptie, als jouw volgende leven begint, een soort van algeheel geheugenverlies. Je ziel slaat alles op, onthoudt ook alles, maar de persoonlijkheid die je in dit nieuwe leven zal gaan zijn, weet het niet meer. Al kan die wel op zoek gaan, mocht hij/zij al zover zijn.

Bedenk je wel dat je elk leven beter wordt zelf. Dat groeien naar het goede kan alleen maar als je door de ellende heen gaat. Daarom is terug kijken naar vorige levens, absoluut zeker niet kijken naar betere levens. Dat is ook weer iets logisch. En ook al weet je, iemand heeft dat zelf zo ook ooit gedaan, als je ziet dat iemand iets overkomt, dan is het nog lastig om te overzien en voel je daar toch mee mee. Zeker als je medelijden krijgt is het lastig om het goed te blijven zien hoe het zit, als je het al weet. Ik zal een voorbeeld geven. In zovele levens geleden, ontneem jij iemands licht in de ogen. Jij maakt iemand blind. Zo kan je nog wel meer verwondingen of verminkingen bedenken, die een mens een anders mens kan toebrengen.  Of dat blind maken nou door een ongeluk komt of je steekt echt iemands ogen uit, want vroeger waren we veel barbaarser dan nu, dan krijg je dat echt een keer terug.

Dat kan in diverse vormen gebeuren. Je kan in één van je volgende levens blind geboren worden bijvoorbeeld. En ja, dan kan je denken ah wat zielig voor dat kindje, het is blind geboren. Maar als je bijvoorbeeld zou kunnen zien, hoe diezelfde ziel, een paar levens terug in pure wreedheid iemands ogen uitstak, dan vind je het opeens stukken minder zielig. Maar ja, dat zie je niet en dus lijkt het onrechtvaardig waar het alleen maar rechtvaardigheid is. Dat is wat er bedoeld wordt met ‘een oog voor een oog’. Niet uit wraak, nee door oorzaak en gevolg! Besef je goed dat niets voor niets is en alles om een reden gebeurt, hoe erg het ook lijkt.

Zo’n iemand is ook niet slecht of slechter dan jij. Helemaal niet, jij hebt het allemaal vast al een keer meegemaakt of je gaat het nog meemaken. Ik heb geen idee wie er waar is op zijn of haar pad. Ik weet alleen dat we allemaal datzelfde pad bewandelen en dat er dus niemand beter of slechter is dan wie dan ook. We zijn allemaal gelijk, alleen is de één wat ouder dan de ander en ja, die ouderdom brengt echt wijsheid met zich mee. We zijn allemaal broers en zusters eigenlijk, van elkaar. Er is maar ene uitzondering en dat is de partner waar je bij hoort. Je tweelingziel.

Bij het ontstaan van al die zielen, al die Godsvonken, zoals dat zo mooi genoemd wordt in de boeken, had je één cel, die alles had, zowel het mannelijke als het vrouwelijke. Die ene cel die splitste in een mannelijk en een vrouwelijk deel. En die ene helft was jij, en de andere helft is dus van je tweelingziel. Dát is die grote onuitwisbare liefde waar iedereen zo naar op zoek is. Waar de films over worden geschreven en de liedjes over worden gemaakt. En wij hebben het zelf veroorzaakt dat we uit elkaar zijn gegaan maar omdat het dus letterlijk echt je tweede helft is, blijft het gemis altijd een soort van voelbaar.

De meeste mensen vinden die wederhelft niet op deze aarde. Die zullen moeten wachten tot ze allebei klaar zijn met hun oorzaak en gevolg. Pas dan ben je klaar voor elkaar. Maar je komt in elk leven toch wel erg dicht bij elkaar in de buurt. Maar goed, ik kan niet even in een blog vertellen, wat je in 27 boeken kan vinden. Alleen daar gaat mijn boek over, waar ik al zo lang mee bezig ben. Ooit komt het af, en wordt het gepubliceerd. Want ik heb de mijne wel ontmoet, alleen om er wijzer van te worden en de boeken te vinden. Ik voelde al gelijk wie het was maar ook dat we er nog niet klaar voor waren. Maar dat geeft niet, loopt  niet weg, komt ten alle tijden goed.

Eens je klaar bent met je kringloop der aarde en je hebt al je oorzaak en gevolg weggewerkt, dan mag je boven verder. En als je tweelingziel dan ook zover is, dan ga je daar samen en voor altijd verder. Ik heb de tijd en de zekerheid dat het goed komt, ik maak me nergens zorgen meer over. Ik wacht wel tot hij ook klaar is. Als ik nog iets aan iemand had goed te maken, dan kreeg ik die wel op de stoep te staan. Zo doe je dat namelijk vaak, in een relatie. En aangezien ik nog altijd alleen ben, en dit ook prettig vind hoor, daar niet van, hoef ik niets meer aan een partner goed te maken. Anders had die er allang geweest. Ik zie hem vanzelf wel weer een keer verschijnen, of dit nu hier is of boven. Komt echt goed, voor iedereen trouwens.

Dit is wel echt in een notendop er allemaal uitgegooid hoor. En hee, je hoeft het niet te geloven. Dit is wat ik weet, ik geloof het niet, ik weet het. En ik ben heel erg blij dat ik het mag weten al. En ik gun het iedereen om dat al te mogen hebben. Helaas kan ik niets meer doen dan wat er in de boeken staat aanreiken en dat is wat ik doe. Ik kan weer weken schrijven over de meest onbenullige zaken en af en toe, vliegt er zo’n berg informatie over de boeken uit mijn vingers. Dat kan ik niet eens tegenhouden. En dat wil ik ook niet eens. Het zal een reden hebben, anders zou het niet gebeuren. Daarom laat ik het ook lekker gaan, wat een ander er ook van mag denken. Ik ben er veel te dankbaar voor, al die bevestiging van wat al in me zit.

Ik zal het voor nu maar weer even laten gaan allemaal. Ik heb genoeg andere dingen om over te schrijven ook hoor. Zoals de aankoop bij Zooplus, die geen succes is. Moonlight, en de anderen doen het ook wel, is gek op zijn kartonnen krabding. Kost geen drol, drie euro, en hij is er weken zoet mee. Hij scherpt daar zijn nagels aan, tot ik op een gegeven moment alleen nog een beetje als losse stukjes aan elkaar hangend stuk over heb. Tijd voor een nieuwe is het dan. Ik heb er altijd eentje op voorraad en dan bestel ik er gelijk weer eentje bij. Ik zag laatst dat ze ook grotere versies hadden. Zelfs eentje met gaten erin en speeltjes daar dan weer in.

Leuk! Die ga ik voor de jongens kopen. Maar de twee balletjes met belletje die erin zaten, waren er binnen vijf minuten uitgehaald, met grof geweld, door Skylar. Wat ik niet wist is dat die wild wordt van zulke dingen. Oké dan weet ik dat nu wel. En binnen no time, was het ding gesloopt. Maar op zich, ze liggen er nu op. Zowel Skylar, Rainbow als Moonlight. Heel raar want er zit een soort van knik in. Deze was 8 euro maar als je zo’n groot en sterk kalf heb, als ik met Skylar in huis heb, dan kan je het beter niet kopen. Ach, ze zijn er 2 dagen zoet mee geweest. Daar is ook wat voor te zeggen. Mocht het weer zo uitkomen dat ik over de boeken wil schrijven, dan doe ik dat gewoon. Ik plan dat niet, soms is het opeens zo. Ik vind het prima en vind je het niks, dan sla je die stukken toch heerlijk over? Niets moet, ik ook niet. Ja, toch wel, ademhalen, voor zolang het duurt… 

"Een mens kan niet meer mens zijn dan de anderen, doordat de vrijheid in elk even oneindig is.

Origineel: Un homme ne peut être plus homme que les autres, parce que la liberté est semblablement infinie en chacun.
Bron: Situations (1976)"

Jean-Paul Sartre Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1964) 1905-1980

Om even verder te gaan waar ik gisteren gebleven was, wat de boeken betreft: Deze boeken kan je niet eens opdringen, aan geen enkel mens. Want of het nou hoogleraren zijn, of boeren, dat maakt niet uit. Ze zijn zo geschreven, dat iedereen ze kan begrijpen. En ja, ze zijn best intensief. Maar toch, of je kunt ze lezen, of het lukt je niet. Dan moet je er doorheen ploegen, als een kar met paarden door de modder gaat. Dan wordt het te zwaar en dan geef je het toch echt op. Dan is het niet prettig meer. En dan kan je gewoon voor jezelf vaststellen, je bent er nog niet klaar voor. En ook dat geeft helemaal niks. Dat komt nog wel. Wees maar niet bang, dan vinden ze je heus wel weer hoor. Dat gaat als vanzelf. Daar weet ik alles van.

Omdat het mij zo ontzettend veel gebracht heeft, begin ik er toch regelmatig over. Omdat je zoiets moois aan iedereen gunt. Ik weet ook wel dat het echt niet voor iedereen al is. Maar ook dat komt wel, ooit. Zoals ik die 10^e deze maand al vertelde, je komt toch elk leven weer hoger. Of je nou wilt of niet. Ooit, zo staat het ook in deze boeken, staan ze in elke huiskamer, of in elke gsm. Het is nog lang niet alles, jeetje, het is nog niet eens een tiende van de info die er is over wat er is. Nog niet een duizendste denk ik. Maar het zijn de fundamenten, de basis. En als een fundament goed gelegd is, dan kan het tonnen dragen en krijg je een sterk huis. En ook dit, gebeurt weer vanzelf want deze fundamenten, daar kan op gebouwd worden. Neem het maar van me aan.

Daarom kan ik ook altijd in volle overtuiging zeggen, het komt goed! Ik kan moeilijk 27 boeken in een notendop vatten maar daar komt die hele boodschap op neer. Het komt met elke levende ziel goed zelfs. Hoe slecht ze ook zijn of zijn geweest. Neem een Hitler, een grotere moordenaar bestaat er niet maar toch, ooit komt het ook met hem goed. En ja, dan heeft hij het allemaal goedgemaakt. Ik had het vorige keer ook al eens genoemd, tussen neus en lippen door. Maar al die ellende die er is, de ziektes, de moorden, de mensen die je kwetsen, het is allemaal oorzaak en gevolg en karma. Daar heeft de Albron helemaal niets mee te maken, dat hebben we zelf veroorzaakt.

De wet van oorzaak en gevolg is eigenlijk heel simpel, ja het is een wet, een kosmische wet. Alles, maar dan ook alles wat je doet, van het grootste tot het kleinste, zelfs wat je alleen maar denkt, krijg je terug. Doe jij lelijk tegen iemand, dan doe je dat eigenlijk tegen jezelf want ooit, krijg je dat terug. Dan doet iemand anders zo tegen jou en dan begrijp je niet waarom want je hebt die persoon toch zeker niets gedaan? Nee, in dat leven, dat diegene jou pijn doet misschien wel niet. Maar een paar levens geleden deed jij zelf zo en daar kreeg je nu dan even de rekening voor. Meer is dat niet. Eens je dat beseft en weet dat het de waarheid is, ga je wel heel anders leven. En geloof me, ik ga nog regelmatig de fout in hoor. Een slechte eigenschap afleren, eens je die erkent, daar doe je zo’n zeven levens over.

Ja het gaat allemaal niet zo snel maar je hebt dan ook de eeuwigheid om erover te doen. Het mooie van de oorzaak en gevolg is, dat het niet alleen geldt voor de slechte dingen die we doen. De goede krijg je ook terug. Door anderen te helpen en goed te doen, help je ook jezelf te groeien. Dat is geen egoïsme maar gewoon zoals het is. Want tegen de tijd dat je goed wilt doen voor anderen, voel je dat ook zo en dat maakt dan ook weer dat je groeit. Iedereen noemt die eigenlijk altijd al karma maar dat klopt niet. Het is oorzaak en gevolg en nee, dat is niet hetzelfde als karma. Karma is zwaarder.

Het is wel simpel uit te leggen, karma treedt op, als je het leven van iemand neemt. Of dat nou bewust is, door moord, of onbewust door een ongeluk, het is en blijft karma, als jij verantwoordelijk bent voor het beëindigen van een leven. Zelfs dat van jezelf, daar moet je met je handen afblijven. Dan wacht je iets wat erger is dan karma. Voor ik ga klinken als een dominee die je bang wilt maken, zoals ze in de kerken doen, waardoor ze de macht houden, niets is definitief hè. Je komt eruit, je komt hoger en het komt ooit helemaal goed. Maar je stort jezelf wel in de ellende, zeker als je zelfmoord pleegt.

Als je een leven neemt, zal je het ook terug moeten geven. En hoe kan je een leven geven? Dat is alleen mogelijk door een leven te baren. Aangezien we afwisselend 7 levens man en 7 levens vrouw zijn, is een moord plegen voor een man, soms bizar ongunstig. Hij kan zichzelf levens en levenslang terugzetten in zijn eigen evolutie. Hij zal nu eerst weer verder moeten evolueren tot hij weer vrouw is, en dan pas kan hij die moord goed maken. En tot die tijd, houdt de aarde hem vast. Kan hij niet verder, dan steeds te reïncarneren hier op aarde.

Dan kan ik dit gelijk gebruiken om uit te leggen dat homo’s of lesbiennes exact goed zijn zoals ze zijn, en niet hoe de diverse religies daarover denken. Ze zijn precies zoals de Albron ze zelf heeft bedoeld. Niks van die rare dingen, die kerken ervan maakt. Gewoon zoals het hoort in de schepping. Hier weer zoiets uit de boeken, dat elk levend wezen hier op aarde zou moeten weten! Het is ook weer zo logisch. En weet je waarom? Oh het is allemaal zo logisch en eenvoudig, als je het weet. Als je nou in je vorige leven een man was, en dat was dus je 7^e leven als man en ben je op zijn hoogste niveau mannelijk, want ook dat groeit of evolueert door en gaat hoger. En je volgende leven wordt je opeens in een vrouwenlijf geboren, dan voelt dat niet goed. Er klopt iets niet, je zit voor je gevoel in een verkeerd lichaam! Dat is niet zo, je moet die switch maken maar toch, het is even totaal anders en voelt vreemd. Herken je de transgender? Daardoor komt dat nou en dat is ook erg logisch en is zo ook bedoeld in de schepping.

Tegenwoordig kunnen ze zich hieraan laten helpen door een geslachts-veranderende operatie, maar eigenlijk doen ze zichzelf hier geen goed mee. Ja, in dit leven wel maar je zal er toch doorheen moeten en echt vrouw worden, of man als het andersom is. Het geldt altijd ook voor andersom, het maakt niet uit of het van vrouw naar man of van man naar vrouw is. Ben je dat ‘transgender’ leven voorbij, dan accepteer je wel dat ‘vreemde’ lijf maar zoek je wel naar hetzelfde geslacht. Je accepteert dus je mannelijke lijf, maar je valt wel op mannen (misschien overbodig maar ook hier geldt; of andersom). Omdat je levens als vrouw nog zo dichtbij zijn, dat zit nog in je onbewuste herinnering, voelt dat zo. Maar uiteindelijk wordt je met elk leven meer man (of meer vrouw), en ben je dat laatste, zevende leven echt volop man (of vrouw).

Dat is trouwens omdat je alles moet weten van elke kant af, zowel de mannelijke als de vrouwelijke kant. Boven ben je wel geslachtelijk zoals je was bij die allereerste splitsing, dus of mannelijk of vrouwelijk, maar je voelt je ‘universeel’, een soort van zowel man als vrouw. En ja, het geldt echt voor elke ziel, dus ik ben ook al zo vaak homo of lesbisch geweest. Jij ook trouwens. En aangezien ik in dit tijdperk leef, zal ik het wel moeilijk hebben gehad in die levens. Als het nu nog zo’n gedoe geeft in de wereld, wat ik niet begrijpen kan, laat staan hoe het nog vroeger ging dan. Vreselijk. En de mogelijkheid om van man vrouw te worden, of andersom, zal wel nooit bestaan hebben. Dat is nu zelfs nog vrij recent. Het wordt als maar makkelijker maar stel je eens voor hoe makkelijk wel niet, als iedereen weet hoe het nou echt zit!

Als iedereen dit straks weet en accepteert, dan wordt het hier op aarde straks echt een paradijs. Maar helaas gaat dat nog wel even duren. En eigenlijk is het toch zo simpel. Wees gewoon goed voor iedereen. Doe niemand pijn, want je doet het jezelf aan. Zo simpel hè maar toch ook zo ontzettend moeilijk. Hoe snel heb je niet iets lelijks gezegd over iemand, of iets gemeens gedaan tegen een ander. Dat kan zelfs zonder dat je het weet. En daarom krijg je het ook terug. Zo leer je hoe het voelt als je iemand totaal kapot maakt. En dat is alleen maar rechtvaardigheid. Maar omdat het over zoveel levens is uitgesmeerd, lijkt het sterk op onrechtvaardigheid. Maar dat is niet zo. Ik ga er volgend blog misschien nog even over verder.

De afgelopen zondag heb ik de vloeren extra goed gedaan, ik word echt gestoord van het haar van de cits hier. Hoe vaak ik ze ook borstel, en Aurora en Rainbow zijn geen fan, het lijkt niet uit te maken. En na dat gekots van Rainbow, mocht er echt wel even gedweild worden. Je zag niets hoor, maar het idee. Daarna heb ik me gestort op een nieuw idee dat ik had. Dat kwam doordat ik die fles had gemaakt in de faux glas in lood. Klinkt wel aardig hè? Zelluf verzonnen. Ze gebruiken ook uitdrukkingen als faux leer of faux fur, daarom maak ik faux glas-in-lood. Klaar. Ik moet nog wel een berg reliëfverf en glas verf bestellen maar dat komt wel goed. Ik kan even vooruit. Zo leuk om te doen! Moet nog wel veel oefenen maar dan krijg je wel iets erg leuks. En geen teksten, of ik moet oefenen met in spiegelschrift schrijven. En dát was ik even vergeten… BlonT! Die 1e 2 zijn nu een beetje verpest, die hou ik zelf dan maar. Het is niet anders en ze zijn toch best schattig. Op de foto's zie je ze nog zonder de kleurtjes, waarbij het mis ging. 

Ging ik daarnet mijn foto’s vanaf de gsm naar mijn externe harde schijf zetten, kwam ik bij de screenshots. Zie ik dat ik ergens in de nacht, of meer de vroege ochtend van de 16^e, een screenshot heb gemaakt iets na drie uur. Nou ja! Ik weet van niks hoor! Hoe kan dat nou? Ik zie wel die 13 midden in mijn gezicht. Ik had iets aan mijn moeder gevraagd en gezegd ‘als t zo is, laat het dan even weten’. Misschien is dit haar antwoord wel? Ik vond het in elk geval wel weer erg frappant en ik moest er om lachen. Gek zooitje hier altijd. Gotta love it!

"Een klap in het gezicht van de piëteit hoort er bij als men van moeders rokken los wil komen.

Origineel: Ein Faust schlag ins Gesicht der Pietät gehört zu dei Taten, ohne welche man nicht von de Schürze der Mutter loskomt.
Bron: Jedem Anfang wohnt ein Zauber inne"

Hermann Hesse - Duits-Zwitsers schrijver, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1946) 1877-1962

De zaterdag was ik van plan alles te doen maar dat liep toch weer anders. Ik heb, en dat was echt geen excuus, van de week mijn stofzuiger gereinigd. Ook het filter in de grote stofvangbak. En dat was nog vochtig en dan mag je er niet mee stofzuigen, anders komt dat vocht in de motor en daar kunnen zelfs Dysons niet tegen. Ik wilde het ding in de zon leggen maar ja, geen zon. Schiet ook niet op. Als hij morgen nog vochtig is, ga ik hem gewoon föhnen hoor. Ik moet toch echt morgen op zeker stofzuigen! En dan kan ik ook alles gelijk dweilen erna. Daarom heb ik het maar omgedraaid. Vandaag lekker lummelen en morgen de hele boel doen. Ook goed!

Ik ben om één ding erg blij, toen ik vanmorgen wakker werd had ik weer enkels zoals enkels horen te zijn. En dat de dag na een stagedag! Dat heeft verdorie lang geduurd zeg. Twee volle weken. Het zal ook wel schelen, dat ik nu op dieet ben. Dan raak je ook snel extra vocht kwijt en dat is wat er zat, vocht. Ik moet wel meer water drinken want ik merk dat ik mezelf daartoe moet zetten. Mijn lijf is gewoon gewend dorst te hebben. Ik merk er weinig van in elk geval. Dat is niet de bedoeling maar ja, zo is het gelopen. Kwestie van dit proberen om te draaien. Mijn lijf moet weer helemaal in balans komen. Vorig jaar en zelfs tot een paar weken geleden, werkte er helemaal niets.

Nu ik erachter ben gekomen, dat het bij het ziektebeeld hoorde, heb ik weer geloof in mezelf gekregen. Het lag er dus niet aan, dat ik te zwak was geworden of wat voor rare reden ik er dan ook verder voor verzon. Ik moet eens ophouden om zo lelijk tegen mezelf te doen en zo streng te zijn altijd. Helaas zit dat diep in me, veel te diep voor het mooie. Toch, wie weet leer ik het ooit helemaal af. Ik kwam er nu ook achter. Ja, oké, door Kim en niet door mezelf maar ik kwam er toch mooi achter. Nu ben ik net 2 dagen bezig en wat een wereld van verschil met vorig jaar! Ik heb er niet eens last van. Ik moet zeggen, ik vind het heerlijk om niets dan die shakes te mogen. Ik hoef gewoon nergens over na te denken en het kost praktische geen tijd. Heerlijk toch?! Makkelijker kan ik het dit komende jaar niet krijgen. En eenmaal op gewicht, kan ik een normaal eetpatroon op proberen te bouwen.

Ik moet wel even naar die meneer van VanLerenNaarWerken mailen hoor. Hij is vast terug van vakantie, en ik heb ook nog niets van een collega gehoord, zoals hij had gezegd. Ik vind het nu toch wel erg krap gaan worden, om iets te horen over de opleiding. Dat doen ze toch niet in de laatste week zeker? Dat zou ik pas raar vinden. Aan de andere kant, wat weet ik er nou van? Alleen maar dat ik het zo op deze manier vervelend vind. Het UWV moet ik ook mailen, want als het ongunstiger voor mij wordt om een stagevergoeding te ontvangen, dan kan ik het net zo goed zo laten en de stage onbetaald doen. Iets wat ik graag even wil weten. Ik ken dat soort instanties, en daar heb ik geen gunstig beeld van.

De zondag moet ik nu gaan zeggen, ik kan niet meer vandaag of morgen of gisteren hanteren, omdat ik vooruit werk nu. En ik hak dan soms opeens een dag doormidden, omdat een blog bijvoorbeeld al erg lang is, geen idee wanneer dan welk deel geplaatst wordt. Wel in die week maar goed, was het zondag dan vandaag, gisteren of eergisteren? De zondag dus, heb ik de boel gedaan. Echt flink huisgehouden. Ik had op zaterdag dan wel de boel glad gemaakt. Ik kon zo beginnen. Daar heb ik de ochtend mee doorgebracht en toen kon ik lekker iets voor mezelf gaan doen. Dat mailen doe ik maandagochtend allemaal wel. Nog even en dan zit ik de maandagen op school, hoop ik toch! Ik ga er maar vanuit dat het goed komt, net zoals alles altijd goed komt. Zo niet, dan toch.

Ik wil ook nog even terugkomen op mijn blog van zaterdag de 10^e  . Die zaterdag had ik het over het feit, jawel feit, dat er geen dood is. Iemand zei me, dat er nog niemand was terug geweest omdat te vertellen. Maar daar zat ze dus mooi naast want die is er wel degelijk. Zo’n iemand is dus Jozef Rulof. Zo’n hoog medium, dat hij met zijn Meester mee mocht reizen, om zelf te zien wat er allemaal is, achter de kist, zoals hij dat zo mooi zegt. Hij was een trancemedium van de allerhoogste graad, hoger komt er niet meer. Echte zuivere trancemediums, die met een lampje gezocht kunnen worden, terwijl je ze dan nog bijna niet vindt.

Achter de kist dus, of achter de sluier wordt ook wel eens gezegd, en dat is ook een goeie. Of in het hiernamaals, kan ook. Dat hij mee mocht, op die reizen, waarvoor hij wel moest uittreden anders had het niet gekund, had wel een goede reden. Hij zou dan niet gestoord worden, als Meester Zelanus zijn lichaam tijdelijk over zou nemen, om erover te vertellen. Als hij het dan niet met eigen ogen gezien had, dan had die kennis die door hem heen kwam zo, hem kunnen storen en dan had hij uit zijn trance gekomen en daardoor had hij weer terug in zijn lichaam gekomen, te vroeg. En Meester, dit woord wordt bedoeld om aan te geven, dat diegene al heel veel geleerd had, en jou dus alles kan leren, hij is een Meester van het licht, zoals je ook Meesters in de kunst hebt. Ze noemden hem in de boeken dan ook ‘André’, zoals hij in een vorig leven heette. Hem Jozef noemen, lukte in het begin niet, want dan kwam hij uit zijn trance, omdat hij zijn naam ‘hoorde’. Dat is de reden daarvoor trouwens, voor diegenen die dat nog niet wisten.

Zo hadden ze dan nooit die boeken op aarde kunnen brengen. Want totaal anders dan de boeken die onder inspiratie van boven geschreven zijn, waarbij er altijd ook wat eigen gedachten van de schrijver tussen zitten, zijn deze boeken zuiver uit het hiernamaals. In deze boeken zitten geen onwaarheden en geen storingen. Jozef had er eigenlijk niets mee te maken, hij heeft ze niet geschreven. Hij leende alleen zijn lichaam aan één van de Meesters, die dus even in zijn lichaam kwamen om een boek te schrijven. Dat typen ging bovenaards snel, er zijn filmpjes van zelfs. En zo kon het gebeuren, dat hij in een jaar of, wat zal het zijn, tien, zoveel boeken kon schrijven. En als je ze leest, dan begrijp je dat dit geen kattenpis is. En als je zelf schrijft, dan begrijp je pas echt wat een Meesterwerken het zijn.

Ook dit keer hoorde ik, zoals ik wel vaker hoor, maar ik lees die boeken niet, geen behoefte aan. Nee en dat geeft ook echt niet! Ik wil niemand bekeren of drammen dat ze gelezen moeten worden. Dat kán niet eens. Het mooie is, die boeken vinden jou wel, zodra je er aan toe bent. En ja, ik probeer een handje te helpen door het er regelmatig over te hebben. Je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt toch? Met een hengel, denk ik zelf. Maar goed, het is niet, dat ik wil dat iedereen die ik erover vertel, deze boeken gaat lezen. Dat gaat niet eens. Maar die ene, waarvoor ze op dat moment net bedoeld zijn, ja die heeft er dan baat bij en leest dat stukje niet voor niets.

Als je ze moet vinden, en je leest er bijvoorbeeld hier over, dan ga je ze heus wel zoeken, mocht het je belangstelling wekken. Zo niet, dan is het nog geen tijd ervoor. Ik had er ook al over gehoord in december van 2013. Maar toen dacht ik ‘ja hoor, het zal wel’. Maar een paar maanden later, waren er zoveel dingen gebeurd, dat ik opeens wilde weten hoe die schrijver ook al weer heette, en toen ik die opzocht en zo ook de boeken vond, die je namelijk gratis kan downloaden en lezen, toen begon ik in het eerste boek en kon ik niet meer stoppen. Ik heb bijna twee jaar lang niets anders gedaan dan werken, huishouden, eten, slapen en lezen. Als een dorstende in de woestijn, als een droge spons, zoog ik de kennis op.

En ja, ik zag er online ook minder leuke verhalen over deze boeken, maar ik dacht, dat ga ik dan zelf wel even bepalen en kijken wat ik ervan vind. Is trouwens totaal niets van waar. Alles wat je uit een context haalt, kan je voor zowel mooi als lelijke dingen door laten gaan. Net hoe je het bekijkt. Ik kwam ook dingen tegen, zeker heel in het begin, waarvan ik dacht, ja dag, dat gaat me toch echt te ver hoor. Dat kán gewoon niet. Maar ik kon toch niet stoppen met lezen. En wat blijkt, hoe verder je komt, hoe meer je het dan gaat begrijpen. En later moet je erom lachen, dat je vond dat zoiets niet kon. Het lag niet aan de informatie die ik kreeg maar aan hoe weinig ik nog wist. Pas na een paar maanden begon alles op zijn plek te vallen. De kennis moest een soort van settelen. Maar, als je er rijp voor bent, klaar voor bent, zal niets je weerhouden om verder te lezen. En dan kom je er ook vanzelf achter! Volgende blog meer hierover!